شما در مجله صفرویک میتوانید تمام اطلاعات خود را در زمینه خدمات اینترنت و انواع سرویس ها به دست بیاورید و از اخبار روز صفرویکی مطلع شوید.
اتصال به یک شبکه Wi-Fi عمومی ، مانند اینترنت رایگان مراکز ، رایانه یا تلفن همراه خود را در معرض خطرات امنیتی قرار می دهد. در اغلب موارد دسترسی و اتصال به اینترنت عمومی ، به صورت پیش فرض و بدون صدور اجازه فعال نمی شود . اما با این حال دیده شده است که برخی از کامپیوتر ها ، تلفن های همراه هوشمند ، به صوزت خودکار و بدون اطلاع شما به اینترنت عمومی متصل می شوند.
این رفتار می باید تحت کنترل قرار گیرد تا از به خطر افتادن امنیت اطلاعات شما در شبکه های عمومی جلوگیری شود. تنظیمات مربوط به شبکه وایرلس دستگاه خودتان را بررسی کنید و مطمئن شوید که اتصال خودکار در دسترس نمی باشد. اتصال خودکار به شبکه Wi-Fi عمومی ، تنظیماتی است که به صورت موقت و فقط در شرایط خاص می بایست استفاده شود.
شما می توانید Wi-Fi را به طور کل از دسترس خارج و خاموش کنید. این عمل به طور کلی دسترسی شما را به اینترنت بدون توجه به نوع شبکه قطع می کند.
به منظور جلوگیری از دوباره وارد کردن اطلاعات ،معمولا اطلاعات اتصال به شبکه Wi-Fi را ذخیره می کنیم. برای جلوگیری از اتصال خودکار به شبکه Wi-Fi عمومی می توانید شبکه عمومی را FORGET کنید.
کامپیوتر ها و دستگاه های تلفن های همراه هوشمند، بسیار متفاوت از هم عمل می کنند ، بنابراین برای غیر فعال کردن دسترسی خودکار ، مسیر مربوط به هر کدام را دنبال کنید .
کاربران ویندوز 10 می توانند اتصال را بطور خودکار در هنگام انتخاب این شبکه از طریق پنجره وضعیت Wi-Fi وضعیت تنظیمات آداپتور شبکه پیدا کنند. این مشابه برای ویندوز 8 و نسخه های قدیمی تر ویندوز است.
در دستگاه های iPhone و iPad گزینه ای به نام Auto-Join برای هر شبکه Wi-Fi وجود دارد. با فعال کردن این گزینه ، دستگاه شما وقتی در محدوده خود قرار دارد به طور خودکار به آن شبکه وصل می شود.
برای جلوگیری از وقوع این اتفاق برای هر شبکه Wi-Fi ، به تنظیمات> Wi-Fi بروید و برای یافتن دکمه Auto-Join ، به (i) کنار نام شبکه ضربه بزنید. آن را غیرفعال کنید تا ویژگی اتصال خودکار را خاموش کنید.
برای جلوگیری از اتصال خودکار دستگاه Android به شبکه Wi-Fi عمومی ، تنظیمات را باز کرده و به تنظیمات شبکه و اینترنت> Wi-Fi> Wi-Fi بروید. برای غیرفعال کردن آن ، روی دکمه کنار Connect ضربه بزنید تا شبکه ها باز شود.
بیشتر بخوانید: سرعت اینترنت خود را در گوشیهای اندرویدی افزایش دهید.
دنیای فناوری اطلاعات در حال تغییر است. اما در حال حاضر، سیر تکاملی فناوری اطلاعات به سرعت انجام می شود و از همان ابتدای امر نیز تحول پذیر بوده است. هر کسی که یک مرکز داده با کیفیت را اداره می کند، نمی تواند درگیر گذشته باشد. چیزی که نوآوری های چند سال گذشته برای مدیریت فناوری اطلاعات خلق می کنند، مدل های قدیمی ای هستند که بیشتر به تاریخ باستان شباهت دارد. البته، هیچ کس از همه موارد مربوط به تجارت فناوری اطلاعات مطلع نیست. اما این دانش به هر مدیر ارشد اطلاعاتی کمک می کند تا برخی از مسائل را حل کنند و برخی از این مدیران، متوجه اهمیت پیشرفت سریع مراکز داده نیستند.
هری هندلین، مدیر بخش برق، شرکت الکترونیکی جی ای نشان می دهد که محاسبه اشتباه هزینه کل مالکیت، کار آسانی است. هزینه کل مالکیت برابر است با مخارج سرمایه به علاوه کل هزینه های عملیاتی تقسیم بر زمان. به بیانی دیگر، هزینه های خرید سرور، اجاره سرور، راه اندازی و نگهداری آن نیز بخشی از هزینه کل مالکیت است.
هندلین معتقد است که یکی از شیوه هایی که مردم هزینه کل مالکیت را اشتباه حساب می کنند، مربوط به مصرف برق است. هندلین در مقاله اش در وب سایت دانش دیتا سنتر، نظریه ها و تصاویر گوناگونی را در مورد این موضوع ارائه کرده است: چگونه بهره وری انرژی با استفاده از مدل هزینه کل مالکیت می تواند مقادیر قابل توجهی از انرژی را ذخیره کند.
شرکت آنگوئینگ آپریشن، شرکتی است که برای اتحادیه های اعتباری، راه حل ارائه می دهد. این شرکت فاکتورهایی را تجزیه و تحلیل می کند که باید در ارزیابی هزینه کل مالکیت در نظر گرفته شوند. این فاکتورها شامل هزینه های ساخت و نگهداری، تجهیزات، برق و نیروی کار است.
جاناتان کومی در موسسه آپتایم، گزارش سفیدی را منتشر کرد که مدل آنها برای تعیین هزینه کل مالکیت برای یک مرکز داده با کیفیت را به دقت توصیف می کرد. او می گوید “اقدامات قبلی محاسبه هزینه کل مالکیت برای یک مرکز داده با کیفیت ، اقدامات مطلوبی هستند، اما به طور کلی، محاسبات انجام شده ناقص هستند و به خوبی ثبت نشده اند.”
صرفه نظر از روشی که برای محاسبه هزینه کل مالکیت اتخاذ می شود، چیزی که اهمیت دارد، درک مدیران ارشد اطلاعاتی از هزینه کل مالکیت برای مراکز داده است. آنها باید راهی را برای درک این هزینه پیدا کنند. هزینه کل مالکیت شامل تمام هزینه های مرکز داده از ابتدا تا انتها است.
کسانی که در یک مراکز داده با کیفیت کار می کنند، باید از نیازهای آن آگاه باشند. انتشارات تک ریپالیک “ده عامل مهم در مرکز داده با کیفیت” را شناسایی کرده است:
این موارد، موارد ساده ای نیستند و جزئیات زیادی باید مدیریت شود. به علاوه، تمام عوامل ذکر شده، بخشی از مراکز داده سنتی هستند. اما سوالی که اینجا مطرح می شود، مشخصات مراکز داده آینده است. باب فورتنا در مجله اینترنتی جی سی ان، مراکز داده آینده را اینطور توصیف می کند:
همانطور که در ابتدای مقاله ذکر کردیم، مراکز داده مدام در حال تغییر هستند و هر مدیر شایسته ای در حوزه فناوری اطلاعات باید از آخرین روندهای تکنولوژی آگاه باشد.
مدل شکست/تعمیر، مدلی است که قدمت زیادی دارد. همیشه زمانی که چیزی خراب می شود، تعمیرکاران می توانند پول خوبی به دست بیاورند. راهکار قدیمی این بود که صبر کنیم تا چیزی خراب شود و بعد از کسی کمک بگیریم. به علاوه، چرا باید به فردی پول بدهیم تا باایستد و کاری نکند.
این مدل انفعالی در گذشته موثر بود. اما مدیران فناوری اطلاعات امروزی می دانند که پیش کنشگری، خودکار سازی و سیستم های خودکار، کارایی بیشتری دارند. رابرت پترسون در مقاله اش، “17 علت اینکه چرا ارائه مدل حمایتی شکست/تعمیر، کسب و کار پشتیبانی فناوری اطلاعات شما را از بین می برد”، در مود این موضوع توضیح می دهد. او بیان می کند که یک مدل سرویس مدیریت شده-“نگهداری فعال با تعرفه ای یکنواخت”-در حال حاضر، باید یک مدل استاندارد باشد. مدلی که هم برای مدیر بخش اطلاعات مفید باشد و هم برای کسانی که برای زیرساخت های مدیر، پشتیبانی های فنی ارائه می کنند.
وب سایت بیزینس بی به این موضوع می پردازد: “سرویس های IT مدیریت شده و مدل شکست/تعمیر: کدام یک برای کسب وکار کوچک شما بهتر است؟” پاسخ آنها به این سوال، سوال های دیگری را در مورد مرکز داده با کیفیت به وجود می آورد: “آیا می توانید نگهداری سیستم خود را به عقب بیاندازید و دچار خطر شکست کامل فناوری اطلاعات شوید؟ یا آیا تمایل دارید که ماهانه هزینه ای پرداخت کنید و از همان اول از بروز مشکل جلوگیری کنید؟” آنها پیشنهاد می دهند که بهتر است به متخصصان IT اجازه دهید تا در ازای مبلغی ماهانه، موارد فنی را مدیریت کنند. شما نیز می توانید به کسب و کار اصلی خود برسید.
مثل روز روشن است که ردپای تجهیزات مرکز داده در حال کوچک شدن است. محصولات جدید، محاسبه، ذخیره و شبکه سازی را در یک جعبه ترکیب می کنند. تمام اینها را به مجازی سازی، محاسبات ابری، مدیریت ساده از طریق یک قطعه شیشه اضافه کنید و متوجه می شوید که بسیاری از ابعاد فیزیکی مراکز داده، مانند گذشته نیستند. چه کسی دقیقا می داند که چقدر دستگاه مجازی در اعماق یک قطعه کوچک پنهان شده است؟
هر قطعه ای از تجهیزات در نهایت عمرشان تمام می شود. مدیران به جای اینکه این قطعات را یکی یکی جایگزین کنند، باید این موضوع را در نظر بگیرند که چگونه ماشین های مجازی جدید، شبکه نرم افزار محور، یا مجازی سازی توابع شبکه ممکن است جایگزین توابع اصلی دستگاه شوند.
امروزه، تکنولوژی ها برای کاربران آسان تر شده است، اما این مسئله از پیچیدگی های آن نمی کاهد. فناوری های کامل تری در محیط یکپارچه در حال قرارگیری هستند. تمام فناوری های سوئیچینگ، مسیریابی و محاسباتی که در گذشته به متخصصانی متعهد نیاز داشتند، امروزه در اختیار نسل جدید مهندسان و تکنسین ها هستند. وقتی که برخی از این فناوری ها به پشتیبانی متخصص احتیاج داشته باشند، چه اتفاقی رخ می دهد؟
فناوری های جدیدتر، مانند مجازی سازی و ابر نیز چالش های خودشان را دارند. تمام مشکلات رفع نشده اند و همه فناوری ها نیز به سرعت کار نمی کنند. بالاخره، اتوماسیون منجر به ایجاد سیستم های خودکار می شود. ماهیت مرکز داده با کیفیت و مهارت های مورد نیاز برای پشتیبانی از آن، به تکامل خودش ادامه می دهد. مدیران ارشد اطلاعاتی نیز باید برای هرچیزی آماده باشند.
فرض می کنیم که یک مرکز داده با کیفیت در حال پیشرفت در بالاترین سطح فعالیت خودش قرار دارد. همه چیز با تمام نوآوری ها و ویژگی جذابش در حال اجرا است. تنها چیزی که باقی می ماند، مهم ترین جنبه عملیاتی یک مرکز داده با کیفیت، یعنی مدیریت آن است. مرکز داده سنتی، از اشیای مدیریت شده مبتنی بر پروتکل مدیریت آسان شبکه استفاده می کند که مانند یک درخت کریسمس روبه روی مرکز داده و روی صفحه نمایش های بزرگ روشن می شود. این سیستم هنوز هم استفاده می شوند، اما مدیریت مرکز داده در حال پیشرفت است.
همراه با مدیریت دستگاه و مدل مدیریت شبکه FCAPS، حالا به سراغ آنالیتیک، هوش مصنوعی و دیگر تکنولوژی های روز می رویم. ابرهمگرایی دیدن همه چیز در یک قطعه کوچک را ساده می کند. مدیران ارشد اطلاعات باید از پیشرفت های مدیریت IT و دیگر بخش های مرکز داده آگاه باشند.
کار یک مدیر IT هرگز تمام نمی شود. مدیران فناوری اطلاعات باید فعال باشند، تغییرات را مدیریت کنند و نظارت مطلوبی بر خدمات مرکز داده با کیفیت خود ارائه دهند. هنوز به این نقطه نرسیده ایم که ماشین ها را روشن کنیم و آنها را روی حالت خودکار قرار دهیم. سازنده ها ابزارها را هوشمندتر و مقاوم تر طراحی می کنند، اما این دستگاه های جدید نیز همچنان به ما احتیاج دارند.
در این مقاله برخی از رویکردهای جدید ذخیرهسازی دادهها را مورد بررسی قرار میدهیم. بسیاری از سرویس دهندگان امروزه راهحلهای ذخیرهسازی خود مانند آرایههای فلاش، ذخیرهسازی تعریفشده توسط نرمافزار، ذخیرهسازی بدون ساختار و ذخیرهسازی مبتنی بر فایل و نیز مدیریت زیرساختهای ذخیرهسازی دادهها را ارایه میدهند.
با پیشرفت روز افزون فناوریهای دیجیتال، ماهیت ذخیرهسازی دادهها پیوسته در حال تغییر است. داده همان چیزی است که امروزه تصمیمات را در سطوح مختلف هدایت میکند. برای شرکتها ، امکان دسترسی سریع به اطلاعات خود به صورت کارآمد میتواند عامل موفقیت در رقابت در یک بازار شلوغ و مخرب باشد.
بر اساس دادههای IDC، میزان دادههای موجود در تمامی دستگاههای دیجیتالی جهان، در مجموعه حدود 163 زتابایت (Zettabyte) اندازهگیری شده است. علاوه بر این، در حالی که کاربران عادی بخش عمدهای از دادهها را ایجاد کرده اند، پیش بینی میشود 60 درصد از دادههای جهان را در سال 2025 توسط کاربران ایجاد شود.
براساس گزارش وضعیت زیرساختهای سال 2018، رشد دادهها و ذخیرهسازی بزرگترین عامل محرک تغییر زیرساختهای فناوری اطلاعات است، به طوری که 55 درصد از پاسخ دهندگان آن را به عنوان یکی از سه عامل برتر ذکر کردند. همانطور که اهمیت امر ذخیرهسازی دادهها را بررسی میکنیم، لازم است به موارد مهمی درباره آنها توجه کنیم :
امروزه بسیاری از شرکتها میخواهند در صورت نیاز اطلاعاتی را خریداری کنند و سرعت در این فعالیت نقش مهمی دارد. شرکتها به آرایههای فلش (AFA) روی میآورند. بازار AFA در مقایسه با سال 2017، 37.6 درصد رشد داشته است و آن را به یک صنعت 1.4 میلیارد دلاری تبدیل کرده است. در حالی که از قیمت سرویسهای معمولی گرانتر است. با ادغام ابزارهای مبتنی بر اطلاعات در زیرساختهای ذخیرهسازی AFA، شرکتها میتوانند به نسبتهای کاهش دادههای 2:1، 4:1 و حتی 10:1 برسند. برخی از این ابزارهای کاهش شامل موارد زیر است:
حال این واقعیت را در نظر بگیرید که این قابلیتهای پیشگیرانه از دوگانهسازی و حذف الگو کمک میکند تا حداکثر ذخیرهسازی خود را انجام دهید. این ویژگیهای نرم افزاری که با نام ” تکنیکهای جلوگیری از نوشتن” شناخته میشوند، به کاهش تعداد دفعات ارسال اطلاعات به آرایه کمک میکنند. استفاده کمتر به ماندگاری و عملکرد سیستم شما کمک میکند.
AFA همچنین به کاهش هزینههای دیتاسنتر کمک میکند. وقتی صحبت از ذخیرهسازی به روش سنتی میشود، همه به یاد گرما و انرژی زیادی که هدر میرود، میافتیم. برخلاف دستگاههای ذخیرهسازی سنتی، هیچ حرکتی در درایوهای فلش وجود ندارد. درایوهای بدون حرکت برابر هستند با کاهش هزینههای برق و کاهش گرما.
ما در سالهای اخیر شاهد تعریف بسیاری از جنبههای مراکز داده از جمله مجازی سازی سرور و شبکههای تعریفشده نرمافزاری بودهایم. ذخیره تعریفشده توسط نرمافزار (SDS)ماهیت بسیار زیادی از مراکز دادهها را در حال حاضر تغییر میدهد. به همان ترتیب که شرکتها خودشان را از شر سختافزار سرور گرانقیمت رها کردهاند، آنها مراکز دادهای خود را از راهحلهای اختصاصی گرانقیمت به سمت دادههای ذخیره تعریفشده توسط نرمافزار تغییر میدهند که از تکنولوژی x86 استفاده میکند. این مساله فواید متعددی دارد:
SDS به فروشندگان این امکان را میدهد تا محاسبه داراییها، ذخیرهسازی و شبکه سازی را در یک سیستم مجتمع ادغام کنند که این مسئله به یک مدیر اجازه میدهد تا همه این جنبهها را از طریق یک صفحه شیشه ای واحد مدیریت کند. گارتنر پیش بینی کرده است که شرکتها قادر خواهند بود تا سال 2020 هزینههای سرور و ذخیره خود را تا حد زیادی کاهش دهند.
یکی از آغازکنندگان اصلی سرعت رشد دادهها امروز، انفجار دادههای بدون ساختار است. به گفته وسترن دیجیتال از بین بیش از 200 حامی فناوری، 63 درصد گزارش داده اند که ظرفیت ذخیرهسازی 50 پتابایت یا بیشتر از آن را مدیریت میکنند و بیش از نیمی از این موارد در رده طبقه بندی نشده قرار نگرفته اند.
تماس با پشتیبانی یک شرکت تولیدکننده لوازم دیجیتال راجع به یک داریو خراب سنتی را در نظر بگیرید. تماس شما توسط مسئول خدمات پاسخ داده میشود. نماینده درخواست میکند – شماره شناسه محصول، نام شما، اطلاعات تماس و تاریخ انقضاء قرارداد خدمات فعلی خود را در اختیار وی قرار دهید. پس از ایجاد پروفایل، سؤالاتی مثل نمونههای زیر شروع میشود:
نهایتا این روش تاثیری برای شما نخواهد داشت و مشکل شما حل نخواهد شد.
نه تنها شرکتها نمیتوانند هیچگونه خرابی را در هنگام زیرساختهای ذخیرهسازی خود تحمل کنند، بلکه حتی نمیتوانند ناکارآمدی متصدیان پشتیبانی شرکتهای ارائه دهنده را تحمل کنند. به همین دلیل، برخی از فروشندگان سیستم های ذخیرهسازی راه حلهایی را ارائه میدهند که به طور فعال از طریق فضای ذخیرهسازی ابری کنترل و مدیریت شوند. ارائه دهندگان ذخیرهسازی با استفاده از دادههای ارسال شده از سیستمهای ذخیرهسازی در سراسر جهان، میتوانند از تجزیه و تحلیل اطلاعات برای پیش بینی بیشتر مشکلات قبل از وقوع استفاده کنند.
آیا سرعت اینترنت برای شما خیلی مهم است؟ در این نوشتار به آنچه شما با سرعت TD LTE در مقایسه با یک شبکه معمولی خانگی می توانید انجام دهید خواهیم پرداخت.
اگر تاکنون از TD-LTE , استفاده کرده باشید، می دانید سرعت آن می تواند سریع به بالاترین سطح برسد.
قطعا یک شبکه خانگی معمولی که از طریق کابل متصل شده است در شرایط مناسب قادر است خدمات خوب و قابل قبولی به شما بدهد اما اگر در مسیری که چندان دسترسی مناسبی ندارد و یا از مرکز مخابرات دور است ، زندگی کنید استفاده از اینترنت خانگی دشوار خواهد بود.
اگر دوست داشته باشید وب گردی کنید، فیلم یا فایل های مختلف دانلود کنید و یا حتی در خانه کار کنید مسائلی مثل پوشش اینترنتی، امنیت و سرعت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در حال حاضر اینترنت پرسرعت TD LTE در سراسر کشور طرفداران زیادی دارد اما سرعت آن چطور است؟
پهنای باند بی سیم ۱۰ برابر سریعتر از ۳G است و قادر است سرعت دانلود را بین ۵ تا ۱۲ مگابیت در ثانیه (Mbps) و سرعت آپلود بین ۲ تا۵ مگابیت در ثانیه را با سرعت حداکثر سرعت دانلود به ۵۰ مگابیت در ثانیه کنترل کند. اینترنت خانگی یا اینترنت ADSL در سرعت های متفاوتی ارائه می شود .سرعت رایج بین 512 کیلو بیت تا 16 مگابیت ارائه می شود. اما باید در نظر گرفت که بسیاری از مشترکین سرویس اینترنت پرسرعت به دلیل مشکلات زیرساختی و وابسته بودن به سرویس اینترنت پرسرعت به خط تلفن ، امکان استفاده از این سرویس را در سرعت 16 مگابین ندارند.
بیشتر بخوانید: خرید اینترنت خانگی
نرخ بیت نقش مهمی در کیفیت فیلم ها و دانلود ها دارد. به عنوان مثال سرعت نزدیک به ۵ مگابیت در ثانیه برای دانلود عکس ها و فیلم های معمولی کفایت می کند ، درحالیکه دانلود ویدئوهای HD به سرعت بیشتری نیاز دارد.
اگر شما و همسایگانتان اینترنت کابلی را به اشتراک می گذارید در اوج مصرف، سرعت اینترنت شما ممکن است کاهش یابد. کاهش سرعت ممکن است هنگام بارگذاری ، انتقال و یا دانلود فایل های حجیم و دانلود موسیقی هم روی دهد.
اگر شما در یک منطقه با پهنای باند محدود زندگی می کنید اینترنت TD LTE هنوز هم می تواند به شما خدمات قابل اعتماد و با سرعت بالایی ارائه کند.
هرکجا این سرویس اینترنت ارائه می شود میانگین سرعت دانلود بین ۵ تا ۱۲ مگابیت در ثانیه فراهم می شود و سرعت ارسال ۲ تا۵ مگابیت در ثانیه بدون اشاره به اتصال Wi-Fi ایجاد می شود و تا ۲۰ دستگاه و اتصال سیمی تا چهار دستگاه را در مقایسه با شکبه خانگی فراهم می کند.
قبل از تهیه سرویس TD LTE اطمینان حاصل کنید این خدمات در منطقه شما ارائه می شود.
چگونه می توان میزان انتقال داده (Data Transfer) را به گونه ای که برای ما مشکل ساز نشود کاهش داد؟
میزان استفاده از پهنای باند اینترنت مقدار کل اطلاعاتی است که از وب سرور شما به بازدید کننده هایتان ارسال می شود. هر فایل روی وب سایت شما اندازه خاص خود را دارد. وبسایت شما را مجموع این فایل ها تشکیل می دهند. هرزمان که کسی از وبسایت شما بازدید می کند مرورگر وی درخواستی را به وب سرور شما ارسال می کند و فایل ها را تقاضا می کند. این فایل ها برای نمایش داده شدن، از طریق مرورگر بازدید کننده دانلود می شوند.
به بیان دیگر، هرچه فایل های وب شما بزرگ تر باشد میزان استفاده شما از پهنای باند بیشتر خواهد بود. همچنین هرچه درخواست بیشتری به وب سایت شما داده شود پهنای باند بیشتری استفاده خواهد شد.
بیشتر بخوانید اینترنت +ADSL2
قاعدتا شما هرگز نمی خواهید که کاهش میزان پهنای باند و انتقال داده به قیمت کاهش بازدید کنندگان تمام شود. بنابراین موثر ترین راه حل پیش روی شما کاهش اندازه فایل های وبسایت شما است. در لیست زیر روش هایی برای این کار توصیه شده است که شما را به مشاهده آن ها دعوت می کنیم:
1-وب سایت های ساده تر و کاربردی تری را بسازید.هرگونه متن، عکس یا فایل غیر ضروری را از وبسایت خود حذف کنید. صفحات خود را تا جایی که امکان دارد کم حجم نگه دارید.
2-گرافیک خود را بهینه سازی کنید. از فرمت JPEG برای تصاویر و از GIF برای فایل های گرافیکی استفاده کنید.
3-از ارائه هرگونه فایل های فلش پر زرق و برق، موزیک یا ویدئو در وبسایت خود خودداری کنید. این کار شامل موزیک های در حال پخش در پس زمینه هم می شود.
4-از CSS استفاده کنید و جاوا اسکریپت ها را به جای قرار دادن در هر صفحه به صورت خارجی انجام دهید. این باعث کاهش اندازه فایل HTML می شود.
5-تگ ها، فضاهای سفید و نظرات ناخواسته را حذف کنید.
6-برچسب های متا خود را فقط به آن هایی که واقعا لازم هستند محدود کنید.
7-به کش کردن (caching) وبسایت خود اهمیت دهید، اما تاریخ انقضاء را نیز در هدر های HTTP تنظیم کنید تا مرورگرهای بازدید کنندگان شما بعد از یک زمان خاص محتوا را تازه سازی کنند (این به مرورگر اجازه می دهد یک کپی از وبسایت شما را ذخیره کند و هر بار که بازدید کننده از وبسایت شما بازدید می کند صفحات از کپی موجود در مرورگر باز می شوند و نه وب سرور شما).
همچنین استفاده از پهنای باند اختصاصی می تواند گزینه ی خوبی باشد.
بیشتر بخوانید اینترنت وایرلس خانگی
در دنیای امروزه به دلیل رشد فناوری ها و تکنولوژی ها، نیاز به اشتراک گذاری اطلاعات ضروری شده است. اشتراک گذاری اطلاعات بوسیله ی کامپیوترها و دستگاههایی که به شبکه ی اینترنت متصل هستند و فرایندهایی که توسط اینترنت رخ می دهند، به راحتی صورت می پذیرد.
چه در دفتری که با سیم به شبکه اینترنت متصل شده است(شبکه سیمی) کار کنید و چه از طریق بی سیم (وایرلس)، یک چیز برای هر دو محیط یکسان است: برای انتقال داده از کامپیوترتان به کامپیوتری دیگر که در دفتر کارتان است و یا به هزاران کامپیوتر دیگر، که مسافت زیادی با شما فاصله دارد، نیاز به نرم افزار شبکه و سخت افزار (کابل ها ، روترها و غیره) دارید.
برای بدست آوردن و یا فرستادن داده ها، باید بوسیله ی آدرسی خاص که مختص خود شماست، شناسایی شوید.
به همراه آدرس IP (که در لایه ی نرم افزاری شبکه است) ، یک آدرس سخت افزاری نیز وجود دارد. IPمعمولا به یک دستگاه اتصال اصلی در کامپیوتر به نام کارت رابط شبکه یا NIC مرتبط است. NIC در اصل یک کارت مدار رایانه ای است که امکان اتصال کامپیوتر شما را به یک شبکه فراهم می کند. به عبارتی دیگر NIC داده را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می کند که می تواند از طریق شبکه منتقل شود.
برای دسترسی به هر NIC یک آدرس سخت افزاری وجود دارد که به عنوان MAC شناخته می شود. در جایی که آدرس های IP با TCP / IP (نرم افزار شبکه) مرتبط هستند ، آدرس های MAC به سخت افزار آداپتورهای شبکه وصل می شوند و به سخت افزار شبکه مربوط هستند.
آدرس MAC هنگام تولید در کارخانه، بر روی آداپتور شبکه نوشته می شود. این کارت کدگذاری شده، روی کارت رابط شبکه کامپیوتر شما (NIC) است و مختص آن است. چیزی به نام ARP (پروتکل قطعنامه آدرس) ، آدرس IP را به آدرس MAC ارسال می کند. ARP مانند گذرنامه ای است که داده ها را از آدرس IP از طریق یک قطعه واقعی از سخت افزار رایانه دریافت می کند.
وجود هر دوی این سخت افزار و نرم افزار با هم ضروری است ، آدرس های IP و آدرس های MAC که با هم کار می کنند، و به این صورت داده ها را انتقال می دهند.
به همین دلیل ، گاهی اوقات آدرس MAC به عنوان آدرس سخت افزاری شبکه ، آدرس سوخته (BIA) یا آدرس فیزیکی شناخته می شود. در اینجا مثالی از آدرس MAC برای اترنت به صورت زیر آورده شده است :
NIC: 00: 0a: 95: 9d: 68: 16
همانطور که احتمالاً توجه کرده اید ، آدرس MAC ، شبیه به آدرس IP نیست. آدرس MAC دنباله ای است که معمولاً شامل شش مجموعه از دو رقم یا کاراکتر است که به وسیله ستون ها از هم جدا می شوند.
مک آدرس که به فارسی مخفف “آدرس کنترل دسترسی رسانه” ترجمه می شود ، به رایانه های اپل مکینتاش مرتبط نیست. آدرس MAC یک شماره شناسایی سخت افزار است که به طور منحصر به فرد هویت هر دستگاه را در یک شبکه مشخص می کند. آدرس MAC در هر کارت شبکه مانند کارت اترنت یا کارت Wi-Fi ساخته می شود و بنابراین قابل تغییر نیست. مکآدرس، آدرس مک یا آدرس فیزیکی به انگلیسی: MAC address media access control address نشانی عددی است که به صورت سختافزاری در کارت واسط شبکه در ابتدای تولیدش، در خود کارخانه، حک شدهاست. این نوع آدرسدهی موجب شناسایی منحصر به فرد کارت واسط شبکه در بین کارتها میشود و برای ارتباط در لایه فیزیکی استفاده میشود. طول این آدرس ۶ یا ۸ بایت است.
برخی از سازندگان مشهور آداپتورهای شبکه یا NIC عبارتند از: دل ، بلکین ، نورتل و سیسکو. این تولید کنندگان همه، دنباله ی عددی ویژه ای با نام شناسه سازمانی منحصر به فرد یا OUI را در آدرس MAC قرار می دهند که آنها را به عنوان سازنده معرفی می کند. OUI معمولاً درست در جلوی آدرس است.
به عنوان مثال ، یک آداپتور شبکه با آدرس MAC “00-14-22-01-23-45” در نظر بگیرید. OUI برای ساخت این روتر ، سه عدد اول است: “00-14-22”. در اینجا OUI برای برخی دیگر از سازندگان مشهور ارائه شده است.
دل: 00-14-22
نورتل: 00-04-DC
سیسکو: 00-40-96
بلکین: 00-30-BD
معمولا تولید کنندگان بزرگ تجهیزات شبکه، بیش از یک مجموعه OUI دارند.
تمام دستگاه های موجود در زیر شبکه یکسان ، آدرس های متفاوت MAC دارند. آدرس های MAC برای تشخیص مشکلات شبکه از جمله مشکلات مربوط به آدرس های IP بسیار مفید هستند.
آدرس های MAC برای تشخیص شبکه مفید هستند زیرا هرگز تغییر نمی کنند ، برخلاف یک آدرس IP پویا یا داینامیک،که می تواند هر از گاهی تغییر کند. برای سرپرست یا ادمین شبکه، آدرس MAC روشی مطمئن برای شناسایی فرستنده ها و گیرنده های داده ها در زیر شبکه هست.
در شبکه های بی سیم ، فرایندی به نام فیلتر MAC یک اقدام امنیتی برای جلوگیری از دسترسی ناخواسته شبکه توسط هکرها و مزاحمان است. در فیلتر آدرس MAC ، روتر طوری تنظیم شده است که ترافیک را فقط از آدرس های خاص MAC بپذیرد. به این ترتیب رایانه هایی که آدرس های MAC آنها تأیید شده باشد ، قادر به برقراری ارتباط از طریق شبکه خواهند بود حتی اگر از طریق DHCP به آنها IP جدید داده شود.
در همین حال ، هکری که یک آدرس IP شبکه را ربوده است مسدود می شود زیرا آدرس MAC آنها در لیست تأیید شده قرار نخواهد گرفت و فیلتر خواهد شد.
سرعت اینترنت یکی از عوامل مهم در انجام کارهاست و لازم است از کیفیت سرویس اینترنتی که خریداری کرده ایم مطمئن شویم. SNR یکی از عواملی است که می تواند در سرعت اینترنت شما و سنجش آن تاثیر گذار باشد.
در این نوشتار به بررسی مفهوم SNR و تاثیر آن در سرعت اینترنت خواهیم پرداخت و تلاش می کنیم این مفهوم را به ساده ترین شکل ممکن توضیح دهیم.
سرعت اینترنت به عوامل مختلفی مثل سرعت دانلود، سرعت پاسخ،سرعت آبلود، سرعت بازشدن صفحات و … بستگی دارد.
زمانی که از سرویس دهنده ای اینترنت خریداری می کنید بسته شما سرعت مشخص و میزان دانلود خاصی در اختیار شما قرار می دهد.
بهتر است برای اینکه از کیفیت خدمات دریافتی اطمینان حاصل کنید کیفیت اینترنت خود را بسنجید.
SNR مخفف عبارت Signal to noise ratio است که یک شاخص برای سنجش سرعت اینترنت است و به آن معناست که توان سیگنال اصلی به توان نویز به چه میزان است. هرچه این تناسب بیشتر باشد قطعا کیفیت اینترنتی که از آن استفاده می کنید هم بهتر خواهد بود.
دو فاکتور Up stream و Down Stream بر میزان این فاکتور تاثیر گذار است.
خطوط اینترنت پرسرعت برای انتقال و دریافت داده ها یک فاکتور دریافتی و یک فاکتور ارسالی دارند.برای سنجش سرعت اینترنت لازم است فاکتور ارسالی و دریافتی سنجیده شوند و به عبارت ساده تر SNR دریافتی و ارسالی مورد سنجش قرار گیرند.
اگر این میزان با مقدار اعلامی شرکت مطابقت داشت شما از سرویس مناسبی استفاده می کنید و در غیر این صورت لازم است به فکر تغییر شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنت خود باشید.
هر میزان سرعت اینترنت پر سرعت و یا اینترنت ADSL بالا تر برود مقدار SNR پایینتر می رود که موجب سخت تر شدن وضعیت خواهد شد و سرعت دریافت و ارسالی تغییر محسوسی خواهد داشت.
برای اینکه از درست بودن نتایج سنجش خود اطمینان حاصل کنید لازم است در زمان و مکان های متفاوت تست خود را تکرا کنید.
متوسط سرعت اینترنت نباید کمتر از سرعت اعلام شده از سوی شرکت باشد.
وارد کردن IP مودم و سنجش سرعت آن می تواند بعد از ورود نام کاربری و رمز عبور میزان SNR شما را نشان می دهد.
یکی از بهترین کار هایی که برای افزایش سرعت SNR می توانید انجام دهید استفاده از اسپلیتر DSL Filter است.
اسپیلیتر یک دستگاه بسیار کوچک است که موجب می شود دستگاه تلفن متصل به خطل تلفن نویز کمتری روی خطوط اینترنت پرسرعت شما ایجاد کند. این دستگاه انواع مختلفی دارد که با قیمت های متنوع در بازار قابل مشاهده است.
برخی از مواردی که سبب افزایش SNR شما می شود عبارت اند از:
گاهی سیگنال دریافتی شما به هر دلیل ضعیف است باید علت توسط کارشناسان شناسایی شده و جهت رفع آن اقدام شود.
در پاره ای موارد هم سرعت اینترنت به سبب به خاطر ضعیف بودن سیستم ها اعم از کامپیوتر، تلفن هم و سایر دستگاه های متصل به اینترنت پایین است که لازم است نسبت ته تغییر دستگاه خود اقدام کنید.
اگر شرکت سرویس دهنده شما از کیفیت مناسب برخوردار نباشد هم می تواند در سرعت اینترنت و SNR تاثیر گذار باشد در این صورت لازم است شرکت خود را تغییر داده و از سرویس دهنده ای استفاده کنید که از کیفیت لازم در محدوده استقرار شما برخوردار باشد.
طی سال های اخیر شرکت های مختلفی مشغول سرویس دهی هستند که از کیفیت بالای خدمات در سراسر کشور برخوردار هستند.
نتیجه گیری
SNR شاخصی است که توسط نرم افزارهای مختلف سرعت ورودی و خروجی اینترنت شما را مورد سنجش قرار می دهد و کمک می کند بتوانید به راحت ترین شکل ممکن کیفیت خدمات دریافتی خود را مورد سنجش قراردهید.
سرعت اینترنت در انجام با کیفیت کارهای روزانه ما بسیار تاثیر گذار است به همین دلیل باید سعی کنید SNR سرویس خود را مورد سنجش قرار دهید.
استفاده از نرم افزارهای مختلف می تواند میزان نویز وارد شده به سرویس اینترنت شما و خطوط تلفن همراه تان را کاهش دهد که در نتیجه یک ارتباط بی نقص و با کیفیت خواهید داشت.
هیچ کس از عوامل مختل کننده ارتباط لذت نمی برد به همین دلیل لازم است در اسرع وقت عوامل اختلال شناسایی شده و توسط متخصصان و کارشناسان برطرف شوند.
1.نویز خط یا Line attenuation چیست؟
نویز خط تلفن می باشد. نویز هرگونه اختلالی است که بر سر راه برقراری ارتباط قرار می گیرد. صداهای نامتعارف، قطع و وصلی خطوط و هر اشکالی که بر سر راه ارتباط قرار بگیرد،برقراری ارتباط موثر را ناکام کرده و انتقال پیام را مختل خواهد کرد.
2.اسپلیتر یا نویزگیر چیست؟
دستگاهی که وظیفه آن تفکیک کردن سیگنال خط تلفن اصلی به سیگنال تلفن و سیگنال adsl یا نویز است.
3.CRC چیست؟
برای اطمینان از سالم دریافت شدن اطلاعات در کامپیوتر مقصد نیاز به یک راهکار مناسب می باشد در ساختار FRAME قسمتی تحت عنوان Cyclical redundancy check وجود دارد که بوسیله آن کامپیوتر مقصد درمی باید که آیا اطلاعات دریافتی را صحیح و سالم گرفته است یا نه! به این فعالیت CRC گفته می شود.
در مقاله هایی که پیش از این در وبلاگ صفرویک در خصوص راه اندازی کسب و کار هاستینگ و فروش vps منتشر شده بود ، درباره پیش نیازهای آغاز کسب و کار های “میزبانی وب” و “فروش VPS” صحبت کردیم. از آنجایی که دانش درباره انواع توزیع های سیستم عامل های لینوکسی و نحوه پیکربندی آن ها از مهمترین الزامات برای راه اندازی چنین کسب و کارهایی است، لازم دانستیم که در این مقاله شما را با انواع توزیع های لینوکسی آشنا کنیم تا در آموزش های آینده به پیکربندی آنها بپردازیم.
سال هاست که برنامه نویسان، خصوصا برنامه نویسان تحت وب که با PHP کد نویسی میکنند با انواع مختلف سیستم عامل های لینوکسی کار کرده اند. در ادامه به معرفی برخی از مهمترین انواع توزیع های لینوکس برای کامپیوترهای خانگی و سرور میپردازیم. هر چند در کشور ما از لینوکس برای کامپیوترهای خانگی استفاده چندانی نمیشود، اما در ایران نیز لینوکس طرفدارانی دارد که علاوه بر استفاده آن به عنوان سیستم عامل سرور، در کارهای روزمره نیز از آن بهره میبرند. همانطور که گفته شد به دلیل رابطه تنگاتنگی که لینوکس با PHP دارد، سایت هایی که مبتنی بر این زبان هستند، از سرورهای لینوکسی به عنوان “میزبان وب” و علاوه بر آن در VPS ها استفاده میکنند.
یکی از معروفترین انواع توزیع های لینوکسی ، Ubuntu است که کاربرد آن در کامپیوتر های دسکتاپ، سرور و حتی کامپیوترهایی که سخت افزار ضعیفی دارند، میباشد. Ubuntu مبتنی بر سیستم عامل Debian است. نسخه دسکتاپ که رابط کاربری گرافیکی با نام GNOME دارد، برای کاربران تازه کار که به لینوکس علاقه مند هستند بسیار مناسب و جذاب است. این نسخه امکانات متعددی دارد که حتی در ایران نیز اگر با این نسخه کار کنید، شاید هیچ گاه به فکر نصب سیستم عامل های ویندوزی نروید. نسخه سرور این سیستم عامل نیز در بسیاری از هاست ها و VPS ها کاربرد دارد. بنابراین در مقاله های آینده به نصب انواع سرویس های مورد نیاز که در یک VPS و هاست وجود دارند، میپردازیم. همانطور که گفتیم نسخه اوبونتو یک نسخه برای سخت افزار های ضعیف نیز دارد که نامش Lubuntu است.
این نسخه از لینوکس نیز کاربرد زیادی برای افراد تازه کار و کامپیوتر های دسکتاپ دارد، نرم افزار های مولتی مدیای زیادی را پشتیبانی میکند و برای افرادی که علاقه زیادی به شخصی سازی سیستم عامل خود دارند، بسیار توصیه میشود. این سیستم عامل مبتنی بر Ubuntu است.
یکی از قدیمی ترین انواع توزیع های لینوکسی ، Debian است که بسیاری از دیگر نسخه های معروف لینوکسی مثل Ubuntu و Mint از آن مشتق شده اند. این نسخه از سیستم عامل درایورها و نرم افزار های رایگان را پشتیبانی میکند. توجه کنید که نصب این سیستم عامل خیلی ساده نیست و قبل از آغاز مراحل نصب باید کارهایی را انجام دهید که سخت افزار را برای نصب آماده می کند. برخلاف نسخه های Mint و Ubuntu که از این سیستم عامل مشتق میشوند، Debian برای افرادی مناسب است که تجربه بالایی از کار با سیستم عامل های لینوکسی دارند. با این حال این سیستم عامل بسیار پایدار و بدون باگ است به همین دلیل در سرور ها خصوصا وب سرورها بسیار زیاد استفاده میشود و هر یک تا سه سال یک نسخه جدید و بدون باگ از آن ارائه میشود.
یکی از سیستم عامل هایی که از نظر امتیاز کاربران و متخصصین همیشه در سطح قابل قبولی بوده است، همین CentOS است. در ایران نیز در اغلب VPS ها و سرورهای میزبانی وب، از همین CentOS استفاده میشود. چون در حقیقت سیستم عاملی پایدار است و علاوه بر آن کار کردن با آن به نسبت سیستم عاملی مثل Debian، بسیار ساده تر است، بنابراین این ویژگی ها، CentOS را تبدیل به اصلی ترین گزینه در سرور ها کرده است. توجه کنید که CentOS مبتنی بر Red Hat است و نسخه رایگان از سیستم عامل Red Hat Enterprise میباشد که حاوی پکیج های پولی آن نیست.
این سیستم عامل به وسیله کمپانی Red Hat توسعه یافته است که در محیط های Enterprise (بزرگ) کاربرد دارد. REHL مبتنی بر Fedora است و هر نرم افزاری که توسعه میابد در ابتدا برای تست و بررسی پایداری آن روی Fedora تست میشود. این سیستم عامل بسیار پایدار و امن است که به همین دلیل در اغلب دیتاسنتر های بزرگ خارجی استفاده میشود.
یکی از انواع توزیع های لینوکسی Fedora میباشد که این سیستم عامل، غالبا مناسب کامپیوترهای دسکتاپ است. رابط کاربری آن به صورت پیشفرض GNOME است که میتوانید آن را تغییر دهید. Fedora بر خلاف اوبونتو کاربران زیادی ندارد اما دو گروه ادمین های سیستم و توسعه دهندگان از آن استفاده میکنند. در حقیقت این سیستم عامل متعلق به کمپانی Red Hat است که به وسیله توسعه دهندگان داوطلب توسعه میابد تا REHL را به بهترین نحو ارائه دهند. این سیستم عامل از نظر توسعه و ویژگی در حقیقت چیزی بین REHL و CentOS است. در ایران نیز بر خلاف اوبونتو کاربرد چندانی ندارد اما چون پایه و اساس REHL است، لازم دانستیم که اشاره ای به آن داشته باشیم.
جمع بندی
در این آموزش به بررسی مهمترین توزیع های سیستم عامل لینوکس پرداختیم، البته بسیاری دیگر از توزیع های لینوکسی مثل Arch Linux، Manjaro، OpenSUSE و… نیز وجود که علاقه مندان زیادی نیز دارند اما برای کوتاه تر کردن این مقاله از بیان آنها صرف نظر کردیم. حالا که با انواع سیستم عامل های لینوکسی آشنا شدید، در ادامه آموزش های راه اندازی کسب و کار اینترنتی اجاره VPS و میزبانی وب، به بررسی دقیقتر Ubuntu و CentOS میپردازیم.
بیشتر بخوانید: انتخاب سیستم عامل سرور ، Ubuntu یا CentOS کدام یک برای سیستم عامل vps بهتر است؟
چرا استفاده از اینترنت فیبر نوری اهمیت دارد؟ اتصال اینترنت از طریق شبکههای فیبر نوری به استانداردی طلایی برای انتقال سریع و با کیفیت بالای دادهها برای مشاغل تبدیل شده است. ماهیت نسبتا جدید این فناوری میتواند برخی از افراد را برای سرمایهگذاری در این تجارت ترغیب کند. فیبر به جای برق برای انتقال داده به نور متکی است و این باعث میشود اتصالات اینترنت فیبر نوری بسیار سریع تری (که قابلیت دستیابی به پهنای باند بالاتر را دارند) تسهیل کند. در این مقاله، شما مقایسه اینترنت فیبر نوری با کابل مسی استاندارد را در بخش هایی از جمله پهنای باند، سرعت، قابلیت اطمینان و دیگر موارد، مطالعه خواهید کرد.
در حالی که اکثر تصمیم گیرندگان مشاغل از مزایای سرعت فیبر نوری آگاه هستند، مزایایی وجود دارند که کمتر شناخته شده هستند. هزینه کردن بر روی فناوری جدید میتواند خطرآفرین باشد، به خصوص برای سازمان هایی که به ارتباطات اینترنتی خود برای ارتباطات مشتری، بهره وری و همکاری متکی هستند.
سرمایه گذاری در اینترنت فیبر نوری میتواند پتانسیل پهنای باند شما را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. زیرساخت سیم مسی و فناوری TDM از نظر ماهیت بسیار محدود هستند. از آنجا که این قابلیت در ابتدا فقط برای ارسال تماس صوتی طراحی شده بود، تقاضای پهنای باند خیلی زیاد نبود. به عنوان مثال، T-1 تنها میتواند 1.5 مگابیت بر ثانیه توان عملیاتی داشته باشد و به دلیل نحوه عملکرد سیگنالینگ الکتریکی، بسیاری از انواع اتصالات از طریق مس محدود میشوند.
اگر مدار دارای طولی بیشتر از از 15000 فوت باشد، اترنت پر پایه کابل مسی (EoC) معمولاً قابل استفاده نیست. برای سازمان هایی که در نظر دارند ارتباطات صوتی خود را به (Voice-Over-IP (VoIP تغییر دهند، داشتن پهنای باند شما به فیبر میتواند یک مسئله ضروری باشد.
آیا افزایش سرعت اینترنت فیبر نوری در مقایسه با مس قابل توجه است؟ پاسخ “بله” است.
بسیاری از مشتریان آنلاینی که از فیبر برای اتصال به شبکه ما استفاده میکنند میتوانند دادهها را با سرعت 1 گیگابیت در ثانیه انتقال دهند. این سرعت چند برابر سریعتر از سرعت تعریف شده در مورد سرویس پهنای باند اختصاصی است که دانلود 25Mbps و آپلود 3Mbps را تعریف میکند.
وبلاگ فناوری NorthWest مینویسد که دانلود هایی که بیش از 22 دقیقه با استفاده از اینترنت سیم مسی طول میکشد، میتوانند با استفاده از اینترنت فیبر نوری، با صرف تنها 8 ثانیه زمان، انجام شوند.
سیگنال مربوط به شبکههای اینترنتی مسی با انتقال سیگنال از دفتر مرکزی (CO) کاهش مییابد. در ابتدا فیبر برای شبکههای طولانی استفاده میشد. دکلهای تلفن همراه در مکانهای از راه دور از کابل فیبر نوری برای اتصال برج به شبکه استفاده میکنند. طبق گزارش Blackbox Technology،، انواع خاصی از اتصالات فیبر را میتوان به مدت تقریبا ۲۵ مایل منتقل کرد. در حالی که اکثر مراکز نیاز به انواع قدرتمند اتصالات فیبر ندارند، سیگنال شما در خطر تنزل در حلقههای مترو نیست که این مسئله به کسبوکار شما کمک میکند.
در عصری قرار داریم که توجه به امنیت شبکه سایبری از اهمیت بالایی برخوردار است، از اینترنت فیبر نوری به عنوان روشی مقرون به صرفه برای افزایش امنیت اینترنت شما نام برده میشود. کابل مسی را میتوان با اتصال واسطه ای بر روی کابل مربوط به آن به سادگی رهگیری کرد و اطلاعات را به سرقت برد. قرار دادن یک اتصال رهگیر بر روی یک کابل اینترنتی فیبر نوری برای رهگیری انتقال دادهها بسیار دشوار است. همچنین شناسایی سریع سیمهای در خطر افتاده آسان است زیرا این سیمها به طور واضح امواج نوری ساطع میکنند.
چندین عامل وجود دارند که زمانی که یک سازمان به اینترنت کابلی مبتنی بر کابل وابسته است، میتواند موجب قطع برق شود. نوسانات دما، شرایط آب و هوای شدید و رطوبت میتواند باعث از دست رفتن اتصال شما شود. کابل مسی قدیمی یا کهنه حتی میتواند خطر آتشسوزی ایجاد کند، به خاطر این مسئله که جریان الکتریکی را حمل میکند که میتواند تحت شرایطی حرارت ایجاد کند. نگرانیهای مربوط به امینت مس شامل خطرات تداخل سیگنالهای الکتریکی یا رادیویی هم میباشد. علاوه بر این، سیمهای مسی در ساختمان توسط پرسنل شرکت تلفن قابلدسترسی هستند و گاهی اوقات آنها میتوانند اشتباه کنند و سیمهای نادرست را قطع کنند. همچنین سیمهای مسی به دفتر مرکزی شرکت تلفن بازگشت که در آنجا میتواند قطع اتصال رخ دهد. فیبر معمولا مستقل از شرکت تلفن، تجهیزات آنها و نقاط پایانی آنها است.
سرعت اینترنت منتقل شده از طریق کابل مسی با وزن کابل مورد استفاده مستقیم ارتباط دارد. برای دستیابی به سرعت بیشتر برای یک کسب و کار، باید از کابل بیشتری استفاده شود که به فضای بیشتری در اتاق ارتباطات یک شرکت نیاز دارد. سرعت کابل فیبر به اندازه آن وابسته نیست و وزن آن به مراتب سبک تر از مس است. این امر باعث میشود تا فضای کمتری در اتاقهای کوچک استفاده شود و فضای کمتری را نیاز داشته باشد.
برای دریافت مشاوره و یا خرید سرویس مناسب با شماره ی 02148655 تماس بگیرید و یا از طریق فرم زیر درخواست خود را به ثبت برسانید.
سرمایه گذاری در اینترنت فیبر در کوتاه مدت بیش از استفاده از کابلهای مسی مس هزینه خواهد داشت، گرچه هزینههای آن به دلیل اینکه این گزینه در آینده بسیار رایج تر میشود، به شدت کاهش مییابد. در نهایت، کل هزینه مالکیت (TCO) در طول عمر استفاده از فناوری فیبر کمتر است. به سبب ماندگاری بیشتر فیبر نوری، نگه داری آن ارزان تر است و به سخت افزار کمتری احتیاج دارد.
کابل مسی یک فناوری نسبتاً ظریف است. به طور معمول، میتواند حدود 25 پوند فشار را بدون آسیب دیدگی تحمل کند، به این معنی که میتواند به سادگی در طی عملیات روزمره در فضای ارتباطات یک شرکت به خطر بیفتد. در مقابل، فیبر میتواند در حدود 100-200 پوند فشار را تحمل کند، به این معنی که احتمالاً در حین انجام عملیات معمول آسیب نبیند.
در حالی که نیازهای فناوری اطلاعات سازمانی میتواند به طرز چشمگیری متفاوت باشد، مزایای اینترنت فیبر نوری باعث میشود آن را به یک انتخاب فزاینده برای انتقال دادههای تجاری تبدیل کند. شرکت هایی که سرمایه گذاری در فیبر نوری را انتخاب میکنند، معمولاً خیلی سریع در مییابند که هزینههای نگهداری، پتانسیل پهنای باند و سرعت بالای این فناوری اهمیت دارد.
کدام نوع از سرویس ها برای شما مناسب تر است و بهتر است آن را انتخاب کنید ؟
کابل های فیبر نوری نسبت به کابل های مسی از تکنولوژی نوینی بهره میبرند. در کابل فیبر نوری برای انتقال دیتا ، از رشته های انعطاف پذیر شیشه ای استفاده شده است که مزایای بیشتری را فراهم آورده که در ادامه با آن آشنا خواهیم شد.
در سرویس کابل های مسی معمولی ، از زیرساخت های تلفنی برای انتقال داده استفاده می شود. این نوع ارتباط برای انقال داده با تلفن شما مداخله نمیکند و شما می توانید همزمان از تلفن برای انتقال صدا استفاده کنید و در عین حال به اینترنت متصل باشید.
شرکت های ارائه دهنده خدمات ارتباط ثابت در ایران ، اکثرا اینترنت پرسرعت بر بستر کابل های مسی یا اینترنت ADSL ، ارائه میدهند. در حال حاضر بیشتر نقاط ایران تحت پوشش کابل های مسی تلفنی می باشند بنابراین دلیل عمومیت سرویس اینترنت پرسرعت ADSL در ایران می تواند دردسترس بودن این تکنولوژی باشد.
در سال های اخیر شبکه فیبر نوری در جهان بسیار مورد توجه قرار گرفته و در حال پر رنگ شدن است . اما سرویس اینترنت مبتنی بر کابل فیبر نوری در ایران ، تحت انحصار شرکت مخابرات ایران می باشد. همچنین شبکه فیبر نوری ایران تنها در مناطق و شهر های محدودی در دسترس می باشد.
کابل فیبر نوری از کابل های معمولی بسیار سریع تر است زیرا اطلاعات در لاین های اختصاصی جا به جا می شود که که سرعت بیشتری نسبت به کابل را تسهیل می کند این اتفاق حتی در زمان اوج مصرف هم صدق میکند . گاها اینترنت فیبر نوری قابل اعتماد تر در نظر گرفته میشود زیرا این کابل ها از بسیاری از شرایطی که کابل های مسی حساس هستند ، نظیر نویز و … مصون میباشد.
چون این کابل ها از شیشه ساخته شده اند هیچ برقی در کار نیست, این از کابل ها در برابر خطوط برق و تجهیزاتی که دارای برق با ولتاژ بالا هستند محافظت میکند و همچنین به کاهش خطر آتش سوزی نیز کمک میکند.
تجهبزات شبکه خصوصی که در خانه شما نصب میشوند سرویس بر کابل فیبر نوری را ایمن تر در برابر هک می سازد.
کابل های فیبر نوری میتوانند در آب غوطه ور شود
اینترنت بر بستر کابل های فیبر نوری میتواند از ارائه سرویس اینترت کابل مسی گران تر باشد . به این دلیل که تنها ارائه دهنده سرویس اینترنت بر کابل فیبر نوری شرکت مخابرات ایران است این سبب میشود تا تعرفه های رقابتی در این زمینه وجود نداشته باشند
سوالات متداول
با وجود دنیایی از عبارات مختصر شده در ادبیات فنی و دنیای وب، برخی اوقات انتخاب کردن می تواند چالش بزرگی باشد. دانستن تفاوت DDos با HTTPS و از قبیل این موارد، مخصوصا برای آماتورها می تواند مشکل زا باشد. در این مقاله یکی از این جفت عبارات گمراه کننده را بررسی می کنیم تا به اشتباه نیافتیم، دو عبارتی که در ادبیات هاست و میزبانی وب رایج هستند. وقتی می خواهیم هاست اختصاصی مجازی یا VPS خود را انتخاب کنیم، به دو گزینه برمی خوریم: یکی VPS.NET:SSD و دیگری Cloud VPS. این دو عبارت اغلب در جای یکدیگر نیز قرار می گیرند اما در این مقاله به بررسی تفاوت ها و شباهت های این دو خواهیم پرداخت.
سرور اختصاصی مجازی (VPS) در واقع یک سرور فیزیکی است که با مجازی سازی منابع را بین مصرف کننده ها تقسیم می کند. هر قسمت از سرور خود یک میکروسیستم ایزوله بر پایه سرور اشتراکی است و به عنوان یک سرور جدا از دیگر بخش ها فعالیت می کند. بخش بندی، امکان دسترسی root و کنترل کامل را به کاربر می دهد.
امکان آغاز و پایان هر پروسه و هم چنین راه اندازی مجدد سرور VPS در مواقع ضروری، همیشه مورد توجه کاربران و مشتریان قرار گرفته است. سرور اختصاصی مجازی به حدی انعطاف پذیر است که می توانید سیستم عامل سرور را انتخاب کنید و هم چنین تعیین کنید به هر نرم افزار چه مقدار منابع تعلق گیرد. کاربران VPS بدلیل آزادی عمل در تصمیم گیری درباره همه جوانب آن شامل تنظیمات سرور، پیکربندی کلی و بروزرسانی ها به این سرویس علاقه پیدا می کنند. بهرحال همیشه می توانید با انتخاب سرویس مدیریت شده و اطلاع دادن به کارشناسان پشتیبان فنی ما، کنترل و مدیریت سرویس VPS خود را به آنها بسپارید.
محبوبیت سرویس SSD VPS در بین کاربران به دلیل سرعت بالا، قیمت پایین و اندازه سیستم است. با وجود 4 مرکز داده برای انتخاب، امکان تاخیر و کند شدن بسیار پایین و قابلیت اطمینان نیز بسیار بالا است. با SSD VPS شما می توانید سیستم عامل سرور را انتخاب کنید و بی نهایت سفارشی سازی داشته باشید. از اپلیکیشن و وبسایت گرفته تا سرویسی در مقیاس بسیار بزرگ، با SSD VPS نیازهای شما پوشش داده می شود. سرویس SSD VPS تمام جنبه های یک VPS که در بخش بالا توضیح دادیم را دارد بعلاوه اینکه با داشتن دیسک حافظه قوی سرعت بهتری در خواندن و نوشتن از خود نشان می دهد.
همانند SSD VPS، سرویس Cloud VPS نیز راهی عالی برای دسترسی و سرعت بالا در استفاده از داده های ذخیره شده محسوب می شود. Cloud VPS یک سرور محدود شده نیست، زیرساخت های VPS.NET اطلاعات را در سرور ابری نگهداری می کنند. از آنجایی که Cloud VPS نامحدود است، می توانید به راحتی میزان منابع مورد نیاز خود (حافظه، CPU و RAM) را افزایش دهید. تنها با چند کلیک سرور شما رشد می کند و یا طبق خواسته و نیاز شما کوچک می شود.
با وجود اینکه شباهت های زیادی بین این دو سرویس مانند استفاده از مجازی سازی و Hypervisor وجود دارد، تفاوت بزرگی نیز دارند. برای مثال، Cloud VPS منبعی تقریبا نامحدود است. اگر احتیاج به فضای بیشتری داشتید به سادگی و با یک کلیک در کمتر از یک دقیقه فضای سرویس خود را افزایش می دهید.
بیشتر بخوانید خدمات سرور اختصاصی ایران
تفاوت دوم این است که SSD VPS بر روی یک سرور Hypervisor میزبانی می شود، در حالیکه Cloud VPS می تواند بر روی هر Hypervisor در هر موقعیت مکانی میزبانی شود چرا که اطلاعات شما بر روی یک سیستم حافظه متمرکز به نام SAN ذخیره شده است. سرور اختصاصی اشتراکی شما می تواند به هر hypervisor دیگری منتقل شود و اگر هر hypervisor دیگری از کار بیافتد، شما متضرر نخواهید شد. Cloud VPS برای وبسایت ها و اپلیکیشن ها زمانی که اولویت ما با در دسترس بودن است، عالی عمل می کند و SSD VPS زمانی که سرعت و راه اندازی سریع اولویت شما باشد مناسب خواهد بود.
اگر در فکر راهاندازی یک وبسایت تازه هستید، به طور قطع میدانید که برای شروع کار به خدمات هاستینگ برای میزبان اطلاعات وبسایت در بستر وب نیاز دارید. شرکت ارائه دهنده خدمات هاستینگ شما، دروازهی ورود شما به دنیای مجازی است و این امکان را فراهم میکند که کاربران از سراسر جهان و به کمک اینترنت بتوانند به سایت و اطلاعات شما دسترسی یابند. سرور اختصاصی و سرور مجازی ، دو مدل اصلی از نحوه ارائه خدمات هاستینگ هستند که در ادامه، به معرفی هرکدام و بررسی تفاوتهایشان خواهیم پرداخت.
لپتاپ، کامپیوتر و یا تلفن همراه شما یک سیستمعامل برای ارتباط دارد. ویندوز و مکینشاش، متدوالترین سیستمعاملهای مورد استفاده برروی کامپیوترهای شخصی هستند که برای شما امکان استفاده از اطلاعات و امکانات کامپیوترتان را فراهم میآورند. شرکتهای تامین کنندهی هاستینگ نیز دقیقا همین کار را انجام میدهند: به بازدیدکنندگان وبسایت شما اجازهی دسترسی به صفحات مختلف سایت را داده و کمک میکنند تا از امکانات مختلف سایت شما بهره ببرند.
همانطور که قدرت کامپیوترهای شخصی را با المانهایی نظیر مقدار حافظه، Ram و CPU میسنجیم، در هاستینگها نیز همین عوامل موجب میشوند که یک هاستینگ را باکیفیت و سریع، یا بیکیفیت و کند بدانیم. به عبارتی دیگر، تفاوت میان هاستینگهای مختلف نشات گرفته از منابع مورد استفاده در هرکدام است و میبایست متناسب با نیازهای وبسایت و البته مقدار بازدیدکنندگان آن تعیین شود.
آنچه تا به اینجا مطرح شد کمک میکند تا شناخت بهتری نسبت به هاستینگها داشته باشید. در ادامه، به شناخت VPS hosting و Dedicated hosting خواهیم پرداخت.
برای آنکه با مفهوم سرور مجازی آشنا شوید، لازم است تا نسبت به هاستیگ اشتراکی (میزبانی وب اشتراکی ) شناخت بیشتری پیدا کنید. هاست اشتراکی درست شبیه به آن است که بر روی یک کامپیوتر، تعداد کاربران متعددی را تعریف و به هرکدام از آنها دسترسیهای مشخصی را اعطا کنیم. همهی این کاربران امکان دسترسی به منابع آن کامپیوتر و طبعا بهرهمندی از آن را خواهند داشت. در هاستینگهای اشتراکی، منابع یک سرور بین تعدادی کاربر/وبسایت تقسیم میشود. اگر یکی از این وبسایتها، منابع زیادی را به خود اختصاص دهد، عملا منابع باقی وبسایتها محدود میشود.
سرور مجازی نیز، امکان بهرهمندی از یک سرور برای چند وبسایت را فراهم میکند. با این تفاوت که با استفاده از راهکارهای نرمافزاری، منابع موجود را به شکلی مشخص بین سایتها تقسیم مینماید. به عنوان مثال اگر مقدار RAM سرور ۱۰۰ مگابایت باشد و ده سرور مجازی در آن قراره گرفته باشد، هرکدام از آنها از ظرفیت ۱۰ مگابایتی RAM بهره خواهند بود. این تناسب در مورد سایر منابع نیز به همین شیوه صادق است.
همانطور که از نام سرور اختصاصی بر میآید، شما یک سرویس/ سرور کاملا اختصاصی برای وبسایت خود خواهید داشت که با هیچ وبسایت دیگری، منابع آن مشترک نیست. به عبارت بهتر، شما میتوانید دقیقا مطابق با نیاز و سلیقهی خود منابع مورد نظرتان را تعریف و از تمام آن بهره ببرید. علاوه بر آن، مدیریت و نظارت و اختیار تام دارید تا چگونه بر آن مدیریت کنید. این مدیریت شامل انتخاب سیستمعامل، بروزرسانیهای مورد نیاز و هر اقدام دیگری در آن است. سرور اختصاصی میتواند سیستمعامل مورد نیاز شما را داشته باشد و دقیقا همانطوری تنظیم شود که شما به آن نیازمندید. طبیعتا مدیریت سرور اختصاصی به دانش و مهارتی مرتبط نیازمند است که بتواند کاربری لازم را برایتان فراهم آورد.
سرورهای مجازی عموما از سرورهای اختصاصی هزینهی کمتری دارند. مشخصا این هزینهی کمتر به دلیل آن است که منابع و اختیارات کمتری بر روی سرور خود دارید و میبایست منابع موجود را با دیگران به صورت اشتراکی استفاده کنید. برای انتخاب بین این دو نوع خدمات دیتاسنتر ، مهمترین عامل تاثیرگذار در انتخاب شما نوع وبسایت و منابع مورد نیاز آن است.
منابع مورد نیاز شما، خود تعیینکنندهی نوع هاستینگ مورد نیاز شماست. آیا قصد دارید تا تعداد زیادی فایل با حجم بالا را در وبسایت خود میزبانی کنید؟ آیا قرار است تعداد بالایی از کاربران به طور مستمر از سایت شما بازدید کنند؟ آیا نرمافزار آنلاینی برروی وبسایت خود راهاندازی میکنید که به منابع RAM و CPU نیاز مند است؟ اگر پاسختان به هرکدام از این سوالات مثبت است، شما باید به سمت تهیهی سرور اختصاصی حرکت کنید.
همانطور که پیش از این عنوان شد، در سرور اختصاصی شما اختیار تام در خصوص منابع مختلف سرور و همچنین شکل استفاده از آن را دارید، برای همین کاملا میتوانید مدیریت امور را به دست گرفته و دقیقا مطابق با آنچه نیاز دارید، سرویس را بهینه کنید. این اختیار عمل در سرور مجازی وجود نداشته و ممکن است در کیفیت سرویسدهی به کاربرانتان دچار اختلال شوید.
اما این نکته را نیز در نظر داشته باشید که اگر فکر میکنید در حال حاضر شرایط فوق را ندارید و پیشبینی میکنید که در آینده به این نقطه برسید، میتوانید کار را با یک سرور مجازی آغاز کرده و در آینده به سرور اختصاصی مهاجرت کنید.
انتخاب میان سرور مجازی و سرور اختصاصی، شاید کمی سخت و دشوار به نظر برسد، اما اگر بتوانید بهینهترین انتخاب را داشته باشید، وبسایتی خواهید داشت که همواره با کیفیت آمادهی خدمترسانیست و در نهایت کاربران خوشحال و راضی خواهید داشت. پس مطلوب است که وقت و مطالعهی کافی برای تهیهی این سرویس اختصاص دهید تا در آینده با مشکل مواجه نشوید. کارشناسان صفرویک در کنار شما هستند تا به شما در انتخاب بهینه کمک کند.
اگر شما هم جزو آن دسته از کاربران هاست های اشتراکی هستید که قصد ارتقاء سیستم فعلی میزبانی وب خود را دارید، سرور اختصاصی مجازی یا VPS معمولا قدم بعدی شما است. سرور اختصاصی مجازی، عملکردی فوق العاده بهتر از هاست اشتراکی که دارای منابع محدوی است، دارد و هم چنین خرید VPS قیمتی ارزان تری نسبت به دیگر سرور های اختصاصی دارد. نگرانی از دشواری انتقال اطلاعات فعلی هاست اشتراکی به سرور اختصاصی مجازی ، اولین مساله قابل تامل برای برداشتن این قدم مهم است. متاسفانه نمی توان پاسخی کلی برای این نگرانی داشت. سختی این انتقال، کاملا به نوع و میزان اطلاعات شما بستگی دارد.
در این مقاله انواع سناریوهای ممکن را که به تصمیم گیری بهتر شما در ارتقا یا عدم ارتقا هاست اشتراکی فعلی خود به VPS کمک می کند، بررسی خواهیم کرد.
مساله اول و مهم این است که آیا هاست اشتراکی فعلی شما برای مدیریت سرورهایش از یک کنترل پنل استفاده می کند یا خیر. اکثر سرویس های میزبانی وب، از نرم افزارهای کنترل پنل مانند cPanel، Plesk و Virtualmin برای مدیریت سرورهای هاست اشتراکی استفاده می کنند. کنترل پنل ها بدلیل عملکرد ساده در بکاپ گیری و بازگردانی سایت ها، فرآیند ارتقا را بسیار ساده تر می کنند. (آموزش تهیه back up از سرور مجازی پلسک – چگونه از سرور مجازی back up تهیه کنید؟)
وقتی در حال تنظیم سرور اختصاصی مجازی VPS خود هستید، همان کنترل پنلی که در هاست اشتراکی استفاده می کردید را نصب کنید و فایل بکاپ سایت را در آنجا بازگردانی، نصب و راه اندازی کنید. بسته به کنترل پنل شما، ممکن است لازم باشد تا تنظیمات وبسایت خود را بروزرسانی کنید تا بتوانید از آدرس IP سرور اختصاصی مجازی خود استفاده کنید.
از این لحظه فرآیند انتقال هاست اشتراکی به سرور اختصاصی مجازی بسیار ساده خواهد بود و پس از تکمیل نصب می توانید داده های DNS را تنظیم کنید تا به سرور اختصاصی مجازی جدید شما متصل شود.
سناریوی دوم زمانی اتفاق می افتد که هاست اشتراکی شما کنترل پنل اختصاصی خودش را دارد یا اصلا کنترل پنلی ندارد. هم چنین، ممکن است یکی از کنترل پنل هایی که در بالا ذکر کردیم را داشته باشد، اما شما نخواهید در سرور اختصاصی مجازی خود نیز از آن کنترل پنل استفاده کنید. در این مورد بخصوص، شما باید یک بکاپ کامل از تمام اطلاعات سایت و دیتابیس آن تهیه کنید. هم چنین باید تمام تنظیمات سایت و دیتابیس آن را دوباره بر روی VPS بسازید.
وقتی که تنظیمات را تکمیل کردید، می توانید فایل های سایت را در دایرکتوری سرور جدید اضافه کنید. سپس باید داده های دیتابیس را وارد کنید. روش import کردن داده های شما کاملا به کنترل پنلی که استفاده می کنید بستگی دارد. اگر از سیستم های مدیریت محتوا مانند وردپرس یا جوملا استفاده می کنید، به ابزارهای دیگری چون Apache یا PHP نیز نیاز خواهید داشت. این ابزارها معمولا به صورت پیش فرض در هاست های اشتراکی نصب شده اند. اما در سرور اختصاصی مجازی VPS باید به صورت دستی نصب شوند.
ما به شما کمک می کنیم
اگر این انتقال و ارتقا خیلی سخت به نظر می آید نگران نباشید، با پشتیبانی 24 ساعته ما، تیم پشتیبانی حرفه ای به شما کمک می کنند تا سرور خود را تنظیم کنید و ارتقا را به سادگی تجربه کنید. پشتیبانی ما این انتقال را ساده و بدون استرس می کند. دشواری فرآیند انتقال از هاست اشتراکی اصلی ترین دلیل کاربران برای اجتناب از ارتقا میزبانی وب اشتراکی به VPS است. اگرچه این ارتقا قدمی مثبت و به سمت پیشرفت خواهد بود ولی باید با دقت و احتیاط انجام شود.