شما در مجله صفرویک میتوانید تمام اطلاعات خود را در زمینه خدمات اینترنت و انواع سرویس ها به دست بیاورید و از اخبار روز صفرویکی مطلع شوید.
دانستن تفاوت دو سرور مجازی VPS و VDS زمانی برای شما مهم خواهد بود که قصد داشته باشید یک سرور شخصی مجازی را خریداری کنید (خرید VPS و VDS). سرورهای مجازی با استفاده از ابزارهای مجازی ساز یا Hyper-visor بر روی یک dedicated server نصب و سپس راه‌اندازی می‌شوند. درروش مجازی‌سازی، منابع سرور اصلی تبدیل و تقسیم به سرورهای کوچک‌تری می‌شوند که این سرورهای کوچک در اختیار مشتری قرار می‌گیرد. سرورهای اختصاصی مجازی، بیشتر مورداستفاده‌ی وب‌سایت‌هایی با بازدید متوسط هستند و همچنین هزینه‌ی راه‌اندازی چنین سروری در مقایسه با هاست اشتراکی نیز بیشتر است.
موضوع دیگری که در این دسته از سرورهای اختصاصی وجود دارد، مجازی‌سازی آنها است؛ مجازی‌سازی درواقع یک تکنولوژی به‌حساب می‌آید که باعث دگرگونی در بسیاری از امور، مانند نحوه‌ی ارائه هاستینگ می‌شود؛ همچنین این تکنولوژی است که باعث تقسیم شدن سرور اصلی به سرورهای کوچک نیز می‌شود؛ علاوه بر این موارد، مزیت‌های دیگری چون ایزوله کردن انواع سرویس‌ها و سرویس‌دهنده‌ها بر روی یک سخت‌افزار، مدیریت یکپارچه، انعطاف‌پذیری سیستم‌ها و موارد این‌چنینی را دارد.
یکی از نتایج مهم مجازی‌سازی سرور اختصاصی را می‌توان ارائه‌ی مستقیم این سرور تحت عنوان VPS و VDS دانست که در این دو سرور، اختیارات زیادی در اختیار کاربر قرار می‌گیرد و شما با خرید VPS و یا VDS میتوانید در راستای همین اختیاراتی که وجود دارد، تنظیمات مدنظر را بدون در نظر گرفتن محدودیت‌ها اعمال کند. در ادامه به برسی جداگانه‌ی هر یک می‌پردازیم تا با ویژگی و تفاوت‌های آنها آشنا شویم.
VPS، مخفف کلمه ی Virtual Private Server یک سرور خصوصی به‌حساب می‌آید و نوعی از خدمات میزبانی است که همزمان با ده‌ها یا صدها سرور مجازی دیگر، بر روی یک بستر مشترک میزبانی می‌شود و در اختیار کاربر قرار می‌گیرد؛ از همین جهت، منابع CPU و RAM در تمامی این سرورها مشترک است، بنابراین ممکن است پس از خرید VPS، زمانی که سرورهای مجازی اطراف در حال ارسال درخواست و استفاده از منابع اشتراکی با شما هستند، سرور شما دچار مشکلاتی در زمینه ی سرعت اتصال به اینترنت، پهنای باند، CPU و RAM گردد. همچنین این سرور ماهیت فیزیکی ندارد و کاملا مجازی است، به‌طوری‌که قادر است نرم‌افزار و سیستم‌عامل خود را به‌تنهایی به اجرا درآورد. یکی دیگر از مزیت‌هایی که با خرید VPS مشاهده می‌کنید، پیکربندی دقیق و متناسب با نیاز خود سرور است.
VDS، مخفف کلمه‌ی Virtual Dedicated Server، به معنی سرور اختصاصی مجازی است، ویژگی‌هایی چون کارایی بالا، قابل‌اطمینان بودن و مقیاس‌پذیری دارد که یک مزیت، برای کسب‌وکارهایی که در سایت خود با ترافیک بالا روبه‌رو هستند، به‌حساب می‌آید. سروری که VDS در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد، کاملا مستقل است، یعنی منابعی که به‌عنوان امکانات این سرور شناخته می‌شود، به‌صورت اختصاصی برای او است. در VDS برخلاف مدل قبل، وجود سرورهای قوی در مجاور سرور شما باعث ایجاد مشکلی نمی‌شود و درنتیجه بازدهی کار و سیستم شما بالاترمی رود.
برای دریافت مشاوره و یا خرید سرویس مناسب با شماره ی 02148655 تماس بگیرید و یا از طریق فرم زیر درخواست خود را به ثبت برسانید.
البته لازم به ذکر است که در این سرور نیز امکان وجود داشتن مواردی بر روی یک بستر مشترک در فضا وجود دارد، برای مثال نرم‌افزار HyperVisor یکی از این موارد به‌حساب می‌آید که یک نرم‌افزار مجازی ساز، جهت تفکیک و تقسیم سرور اختصاصی به چند زیرمجموعه استفاده می‌شود.
VDS در اولین حالت مجازی‌سازی به وجود آمد اما نتوانست به شهرت زیادی برسد و در میزان کمتری مورداستفاده قرار گرفت و VPS بعدها به وجود آمد که در مقیاس گسترده‌ای منتشر شد؛ با توجه به اینکه دو سرور یک سرویس مشترک دارند اما تفاوت‌هایی در آن دو نیز به چشم می‌خورد. همچنین اگر می‌خواهید یک انتخابی انجام دهید که حریم خصوصی بیشتری را برای شما فراهم سازد، میتوانید از سرور مجازی vds استفاده کنید و دیگر نگرانی در مورد حافظه سرور و پهنای باند نداشته باشید.
در این مقاله برای شما عزیزان، دو سرور مجازی را مورد مقایسه قراردادیم؛ با توجه به توضیحاتی که گفته شد، شما میتوانید تصمیم خود را با توجه به ملاک‌هایی که در ذهن دارید و آن را مناسب برای حرفه و کار خود می‌دانید در جهت خرید VPS یا VDS بگیرید.
بیشتر بخوانید: سرور اختصاصی ایران
اینترنت اشیا (IoT) شبکه ای از اشیاء فیزیکی به هم پیوسته است که اطلاعات و داده ها را از طریق اینترنت جمع آوری و مبادله می کنند. اینترنت اشیا در دامنه پیچیدگی خود به طور مداوم در حال گسترش و تکامل است، یعنی روشی که در آن دستگاه ها به هم متصل می شوند، محاسباتی که می توانند توسط این اشیا به طور مستقل پردازش شوند و داده هایی که در ابر ذخیره می شوند به روشی پیچیده تر تکامل می یابند. جمع‌آوری داده‌ها (BI، Big Data، CDPs، و غیره) اطلاعات ارزشمندی در مورد رفتارها، علایق و ترجیحات مشتری فراهم می‌کند و از آن به عنوان اینترنت رفتار (IoB) یاد می‌شود. IoB تلاش می کند تا داده های جمع آوری شده از فعالیت آنلاین کاربران را از دیدگاه روانشناسی رفتاری درک کند. به دنبال این است که به این سوال بپردازد که چگونه داده ها را درک کنیم، و چگونه از این درک برای ایجاد و بازاریابی محصولات جدید استفاده کنیم، همه از دیدگاه روانشناسی انسانی. در ادامه به بررسی اینکه اینترنت رفتارها یا IoB چیست؟ می پردازیم.
IoB به فرآیندی اشاره می کند که توسط آن داده های کنترل شده توسط کاربر از طریق دیدگاه روانشناسی رفتاری تجزیه و تحلیل می شود. با نتایج آن تجزیه و تحلیل، رویکردهای جدیدی برای طراحی تجربه کاربری (UX)، بهینه‌سازی تجربه جستجو (SXO) و نحوه بازاریابی محصولات نهایی و خدمات ارائه شده توسط شرکت‌ها ارائه می‌شود. در نتیجه، انجام اینترنت رفتارها یا IoB برای یک شرکت از نظر فنی ساده، اما از نظر روانی پیچیده است. این نیاز به مطالعات آماری دارد که عادات و رفتارهای روزمره را بدون افشای کامل حریم خصوصی مصرف کننده به دلایل اخلاقی و قانونی ترسیم کند.
علاوه بر این، IoB فناوری‌های موجود را ترکیب می‌کند که مستقیماً بر روی افراد تمرکز می‌کنند، مانند تشخیص چهره، ردیابی مکان و داده‌های بزرگ. بنابراین ترکیبی از سه زمینه است: فناوری، تجزیه و تحلیل داده ها و روانشناسی رفتاری.
هدف IoB ضبط، تجزیه و تحلیل، درک و پاسخ به انواع رفتارهای انسانی است به گونه ای که امکان ردیابی و تفسیر آن رفتارهای افراد را با استفاده از نوآوری های تکنولوژیکی و پیشرفت های در حال ظهور در الگوریتم های یادگیری ماشین فراهم کند. رفتارهای افراد نظارت می‌شود و مشوق‌ها یا بازدارنده‌ها اعمال می‌شوند تا بر آنها تأثیر بگذارند تا به مجموعه‌ای از پارامترهای عملیاتی مطلوب عمل کنند. چیزی که واقعاً در مورد اینترنت رفتارها یا IoB مرتبط است این است که نه تنها توصیفی (تحلیل رفتار)، بلکه فعال است (تشخیص اینکه کدام متغیرهای روانشناختی را تحت تأثیر قرار می دهد تا نتیجه خاصی حاصل شود).
IoB بر انتخاب مصرف کننده تأثیر می گذارد، اما زنجیره ارزش را نیز طراحی مجدد می کند. در حالی که برخی از کاربران نسبت به ارائه داده های خود احتیاط می کنند، بسیاری دیگر از انجام این کار خوشحال هستند تا زمانی که ارزش افزوده ایجاد کند – ارزش مبتنی بر داده. برای شرکت ها، این به این معنی است که می توانند تصویر خود را تغییر دهند، محصولات را به طور موثرتری برای مشتریان خود بازاریابی کنند یا تجربه مشتری (CX) یک محصول یا خدمات را بهبود بخشند. به طور فرضی، اطلاعات را می توان در تمام جنبه های زندگی کاربر، با هدف نهایی بهبود کارایی و کیفیت، جمع آوری کرد.
اساساً، برای اینکه یک شرکت از اینترنت رفتارها یا IoB در بخش بازاریابی خود استفاده کند، جنبه های زیر الزامات ضروری هستند. در مرحله اول، قبل از ایجاد برنامه، مهم است که الگوهای تعامل و نقاط لمس کاربر را تصور کنید. آنها را در فرآیند ایجاد مشارکت دهید، نیازهای آنها را درک کنید، تجربه برنامه را یکپارچه و منسجم نگه دارید، ناوبری را ساده و معنادار کنید تا برنامه مرتبط و مفید باشد. پس از راه‌اندازی برنامه، هدف آن را بیان کنید، یک راهنمای کاربر ایجاد کنید و با بازی کردن CX در برنامه، پاداش دهید. تعامل قوی کاربر مورد نیاز است.
ثانیا، ابزارهای محکمی مانند پلتفرم های پشتیبانی چند فرمتی (XML، JSON، PHP، CVS، HTML، و غیره) مورد نیاز است که می توانند به هر API متصل شوند، که می توانند داده ها را در ابر آپلود کنند، یعنی ویژگی های اساسی پلتفرم هایی مانند به عنوان گوگل یا فیسبوک پلتفرم‌ها باید امکان شخصی‌سازی چند کانالی، به‌روزرسانی‌های متمرکز که تکرار می‌شوند، ارسال اعلان‌های منحصربه‌فرد که کاربران را به مشارکت‌کنندگان در شخصی‌سازی برنامه تبدیل می‌کند، امکان ادغام رسانه‌های اجتماعی و حفظ یک رابط تعاملی را فراهم کند.
در نهایت، این داده‌های جمع‌آوری‌شده از طریق برنامه هستند که برای مدل‌سازی رفتار کاربر خدمت می‌کنند. و به نوبه خود، این داده‌های عملی است که می‌تواند در قالب پنجره‌های بازشو و اعلان‌ها برای مشتری ارسال شود تا آنها را تشویق و ترغیب به رعایت یک رفتار دلخواه کند. تجزیه و تحلیل ضروری است تا بتوان اطلاعات ضروری را از تمام داده ها استخراج کرد.
برای استفاده از اینترنت رفتارها یا IoB از طریق Big Data می توان از چندین نقطه تماس به اطلاعات دسترسی داشت. این امر امکان کاوش در CX را از ابتدا تا انتها، دانستن اینکه علاقه مشتری به یک محصول از کجا شروع می شود، سفر آنها به سمت خرید و روش مورد استفاده برای خرید را ممکن می سازد. این توانایی ایجاد نقاط تماس بیشتر برای تعامل مثبت با مصرف کننده را فراهم می کند. این شخصی‌سازی کلید کارایی یک سرویس است. هر چه یک سرویس کارآمدتر باشد، کاربر بیشتر به تعامل ادامه می دهد و در نتیجه رفتار خود را تغییر می دهد.
مشکلی که ممکن است در این فناوری رخ دهد، ماهیت فنی ندارد. IoB با مشکلات نحوه جمع آوری، ذخیره و استفاده از داده ها مواجه است. کنترل سطح دسترسی آن دشوار است و بنابراین همه شرکت ها باید از مسئولیت استفاده از IoB آگاه باشند. گوگل، فیسبوک یا آمازون به خرید نرم افزاری ادامه می دهند که به طور بالقوه کاربر را از یک برنامه واحد به کل اکوسیستم آنلاین خود بدون اجازه آنها می آورد. این خطرات حقوقی و امنیتی قابل توجهی را برای حقوق حریم خصوصی ایجاد می کند که بین حوزه های قضایی در سراسر جهان نیز متفاوت است.
به همین دلیل، ایجاد تعادل بین پیشنهادات شخصی و مزاحمت برای جلوگیری از واکنش نامطلوب مصرف کننده ضروری است. هر شرکتی که رویکرد اینترنت رفتارها یا IoB را برای استراتژی‌های خود انتخاب می‌کند، باید اطمینان حاصل کند که امنیت سایبری قوی برای محافظت از همه آن داده‌های حساس دارد.
داده‌های جمع‌آوری‌شده از اینترنت اشیا با استفاده از فناوری IoB می‌تواند برای فروش استفاده شود، اما همه اینها تبلیغات هدفمند نیستند. سازمان‌ها می‌توانند به عنوان مثال، کارایی کمپین‌های خود را چه تجاری و چه غیرانتفاعی آزمایش کنند. همچنین، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند تلاش های فعال سازی و مشارکت بیمار را اندازه گیری کنند. در نتیجه، کاتالوگ برنامه های آن در حال حاضر گسترده است، اما با تثبیت آن در جامعه به گسترش آن ادامه خواهد داد.
اگر شما در محلی دور از مرکز شهر زندگی یا کار می‌کنید، پس گزینه‌های اتصال اینترنتی کمی خواهید داشت. یکی از این گزینه‌ها اتصال اینترنتی Dial-up است و گزینه‌ی دیگر احتمالا اتصال اینترنت ماهواره‌ای خواهد بود.
اینترنت ماهواره‌ای یک اتصال بدون سیم است و شامل ۳ ظرف ماهواره است؛ یکی در هاب ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت یا ISP، یکی در فضا و دیگری به تجهیزات شما متصل است. علاوه‌بر ظرف ماهواره، شما به یک مودم و کابل‌های برای برقراری ارتباط میان ظرف ماهواره و مودم نیاز دارید. هنگامی که همه‌ی تجهیزات موجود، ISP سیگنال‌های اینترنت را در فضا ارسال می‌کند و سپس آن را تحویل شما می‌دهد. هر زمانی که شما درخواست (مانند دانلود، یک صفحه جدید، ارسال ایمیل و غیره) می‌دهید، این درخواست در فضا ابتدا به ظرف ماهواره و سپس به هاب ISP می‌رود. سپس درخواستِ کامل‌شده، در میان فضا به ظرف ماهواره‌ی شما و پس از آن به کامپیوتر شما بر‌می‌گردد.
تنها دلیل این که چرا از اینترنت ماهواره‌ای استفاده میکنیم، این است که شاید شما در مکانی زندگی می‌کنید که سایر گزینه‌های اتصالات اینترنت مانند کابل و DSL در دسترس نیست و ثبت نام اینترنت به روشی دیگر برای شما مقدور نمی باشد. اگر شما از اتصال اینترنتی Dial-up استفاده می‌کنید، اینترنت ماهواره ای یک ارتقاء برای آن خواهد بود، زیرا سرعت اینترنت ماهواره ای به‌طور قابل توجهی سریع‌تر است. بنابراین در جواب سوال اینکه بین سرویس اینترنت Dial-up و اینترنت ماهواره ای کدام یک بهترین سرویس اینترنت می باشد؟ می توان پاسخ داد که از نظر سرعت اینترنت ، اینترنت ماهواره ای تجربه سرعت بیشتری را به کاربر می دهد
به‌غیر از این دلیل، دلایل زیادی برای استفاده از اینترنت ماهواره‌ای وجود ندارد. در ادامه بامطالعه‌ی مزایا و معایب اینترنت ماهواره ای دلیل آن را متوجه خواهید شد.
در مورد اینترنت ماهواره‌ای، نرخ پینگ مربوط به چگونگی سرعت ارسال و دریافت فایل‌ها است. زمانی که شما باید دیتایی را به فضا، ISP ارسال کنید و دوباره برگردد، اینترنت ماهواره ای تاخیر ضعیف یا میزان پینگ بالایی دارد. بنابراین اگر شما یک gamer هستید یا نیاز دارید که از سرویس‌های VoIP استفاده کنید، اینترنت ماهواره‌ای برای شما مناسب نیست.
همانطور که مشاهده کردید، معایب اینترنت ماهواره‌ای بسیار بیشتر از مزایای آن است به همین دلیل در حال حاضر نمی توان آن را به عنوان بهترین سرویس اینترنت دانست. این اتصال اینترنتی بهترین یا معقول‌ترین گزینه نیست و به‌طرز عجیبی گران است. برخی از هزینه‌ها ممکن است به‌خاطر تکنولوژی باشند، امام این چیزی است که تقاضا و عرضه می‌شود. در همه‌ی مکان‌ها عرضه‌ی زیادی برای اینترنت وجود ندارد؛ بنابراین تقاضا وهزینه‌ها دحال افزایش هستند تا این مسئله را منعکس کنند.
همانطور که گفته شد، زمانی‌که اینترنت ماهواره‌ای تنها گزینه‌ای است که در اختیار دارید، عیب‌جویی کردن از آن یا نکوهش آن کار دشواری است. اگر شما به اتصالات اینترنتی DSL یا کابل دسترسی دارید، باید که یکی از آنها را در عوض اینترنت ماهواره ای انتخاب کنید. اینترنت ماهواره‌ای سریع‌تر از Dial-up است و این نوع اتصال اینترنتی، دسترسی به اینترنت را برای نواحی که به سایر اتصالات اینترنتی دسترسی ندارند، فراهم می‌کند. و به‌عنوان کلام آخر، داشتن اینترنت ماهواره‌ای بهتر از این است که هیچ دسترسی به اینترنت نداشته باشید.
حال که با مفهوم اینترنت ماهواره ای آشنا شده اید پیشنهاد میکنیم درباره ی تفاوت اینترنت بی سیم ثابت و اینترنت ماهواره ای نیز مطالعاتی داشته باشید
در حالی که مدت زیادی از عرضه مودم های مبتنی بر وای فای 6 و وای فای 6 ای می گذرد، تی پی لینک، بازیگر مطرح بازار تجهیزات شبکه، از سری وای فای رونمایی کرده است. 7 روتر که طراحی جذابی دارند و دسترسی فوق سریع به اینترنت را امکان پذیر می کنند. این شرکت تغییرات قابل توجهی در خانواده روترهای خود از جمله محصولات سری Archer و Deco و حتی محصولات تجاری ایجاد کرده است. در ادامه به بررسی جزئیات رونمایی از مودم BE900 تی پی لینک می پردازیم.
به گفته Wi-Fi 7، که از نظر فنی با نام 802.11BE شناخته می شود، آخرین استاندارد شبکه Wi-Fi است که علاوه بر افزایش سرعت اینترنت، تأخیر را کاهش می دهد و دستگاه های دارای Multi-Link Operation را قادر می سازد به دو دستگاه متصل شوند. همان زمان. طیف 5 گیگاهرتز و 6 گیگاهرتز را وصل کنید.
همانطور که انتظار دارید، Wi-Fi 7 از استانداردهای نسل قبلی، Wi-Fi 6 و Wi-Fi 5 و دستگاه های قدیمی تر پشتیبانی می کند، اما برای استفاده از مزایای اصلی Wi-Fi 7 باید دستگاه های جدیدی خریداری کنید. یکی از مهم ترین مزیت های وای فای 7، ارائه کانال های با ظرفیت 320 مگاهرتز است. Wi-Fi 6E از کانال های 160 هرتز پشتیبانی می کند.
اولین محصول جدید TP-Link روتر 700 دلاری Archer BE900 چهار بانده است که در نگاه اول ما را به یاد هارد دیسک های وسترن دیجیتال می اندازد. این روتر دارای چراغ LED و صفحه نمایش لمسی است. کاربر می تواند نمایشگر روتر را برای نمایش ساعت، آب و هوا یا وضعیت شبکه بی سیم سفارشی کند.
روتر TP-Link مجموعه ای از LED ها را میزبانی می کند که می تواند مواردی مانند یک ایموجی چشمک زن را نمایش دهد. روتر آرچر BE900 از OpenVPN پشتیبانی می کند و یک شبکه خصوصی مبتنی بر اینترنت اشیا برای دستگاه های هوشمند دارد.
روتر BE900 حداکثر سرعت 24 گیگابیت در ثانیه را ارائه می دهد، در حالی که استاندارد Wi-Fi 7 سرعت تئوری بیش از 40 گیگابیت در ثانیه دارد. روتر جدید TP-Link بیش از دو برابر سرعت روترهای Wi-Fi 6E این شرکت است.
در حال حاضر تعداد دستگاه هایی که از وای فای 7 پشتیبانی می کنند زیاد نیست. اکثر گوشی ها و لپ تاپ های عرضه شده در سال جاری قابلیت اتصال به طیف 6 گیگاهرتز را دارند.
دستگاه های قدیمی می توانند از دو باند 5 گیگاهرتز استفاده کنند که هر دو از سرعت 6 گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی می کنند. مدل جدید روترهای آرچر قابلیت ارائه سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه را دارد. TP-Link در نظر دارد پیش فروش مودم BE900 را از 31 دسامبر (10 دسامبر) آغاز و عرضه را در سه ماهه اول سال 2023 آغاز کند.
علاوه بر BE900، TP-Link چندین روتر دیگر نیز دارد که از طراحی مشابهی استفاده می کنند، اما امکانات کمتری نسبت به مدل BE900 دارند. روتر سه باند BE800 سرعت 19 گیگابیت بر ثانیه را ارائه می دهد. این روتر از چراغ LED نیز استفاده می کند اما صفحه نمایش لمسی ندارد.
روتر BE550 از سرعت اتصال بی سیم 9.3 گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی می کند و تنها از پورت های اترنت 2.5 گیگابیت در ثانیه استفاده می کند. این روترها از ویژگی EasyMesh پشتیبانی می کنند و می توانند در شبکه مش خانگی استفاده شوند.
در میان روترهای جدید TP-Link، احتمالاً گیمرها به مدل Archer GE800 Gaming علاقه بیشتری خواهند داشت. این روتر دارای یک پنل مخصوص بازی است که می توان از آن برای اولویت دادن به ترافیک بازی نسبت به سایر اتصالات استفاده کرد. این روتر وای فای 7 از سرعت 19 گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی می کند و به دو درگاه اترنت 10 گیگابایتی و دو درگاه 2.5 گیگابیتی مجهز شده است. این روتر دارای چهار پورت گیگابیتی دیگر نیز می باشد.
روتر GE800 Gaming از طراحی بسیار جذاب با چراغ های LED چند رنگ بهره می برد. قیمت این روتر اعلام نشده است. TP Link گفت GE800 در سه ماهه اول یا دوم سال 2023 وارد بازار خواهد شد.
TP-Link روترهای مقرون به صرفه Wi-Fi 6E را در اوایل سال جاری با Deco XE75 در دسترس قرار داد، اما مدل جدید که از Wi-Fi 7 پشتیبانی می‌کند هزینه بسیار بیشتری دارد. روتر مش سه باند Deco BE85 از سرعت 22 گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی می کند و دارای دو پورت اترنت 10 گیگابیت در ثانیه است. بسته دوگانه این روتر با قیمت 1000 دلار موجود است. از طرفی روتر Deco BE65 با سرعت 11 گیگابیت بر ثانیه عرضه می شود و در حال حاضر قیمت خاصی ندارد.
اتصال داده های تلفن همراه خود به رایانه با یک تلفن همراه توسط یک اینترنت پر سرعت آسان است. در اینجا نحوه شروع کار با اینترنت همراه است. برای رایانه یا لپ تاپ خود به اتصال اینترنت نیاز دارید، اما به Wi-Fi عمومی دسترسی ندارید؟ راه حل ساده است اتصال کامپیوتر به اینترنت گوشی در ادامه به بررسی این موضوع می پردازیم. با ما همراه باشید.
در اتصال کامپیوتر به اینترنت گوشی Tethering اصطلاحی برای اتصال دستگاه تلفن همراه شما به رایانه است، بنابراین رایانه شما می تواند از طریق اتصال داده تلفن همراه تلفن شما آنلاین شود. از طریق USB، بلوتوث یا Wi-Fi کار می کند.
در روزهای قبل از آیفون، این به معنای استفاده از یک تلفن ویژگی قدیمی برای تماس با شماره‌ای بود که به اینترنت در هر مکانی دسترسی داشت. برخی از تلفن های همراه می توانند اتصال اینترنت خود را به اشتراک بگذارند و به شما امکان می دهند از طریق APN شبکه دستگاه آنلاین شوید.
پس از عرضه آیفون در سال 2007، بسیاری از شبکه های تلفن همراه شروع به دریافت هزینه اضافی برای برنامه های تترینگ کردند. خوشبختانه، این روش جذب پول تقریباً به طور کامل کنار گذاشته شده است – این روزها، جدا از استفاده از کمک هزینه داده شما، اتصال به اینترنت معمولاً رایگان است.
دارندگان اندروید سه گزینه تترینگ برای به اشتراک گذاشتن اتصال اینترنت تلفن همراه با لپ تاپ، تبلت یا حتی رایانه رومیزی خود دارند برای اتصال کامپیوتر به اینترنت گوشی این روش ها عبارت اند از:
در زیر به هر یک از این موارد نگاه خواهیم کرد تا کشف کنیم که کدام روش باتری شما را سریع‌تر خالی می‌کند و کدامیک داده‌ها را سریع‌تر انتقال می‌دهد.
قبل از ادامه برای اتصال کامپیوتر به اینترنت گوشی ، مطمئن شوید که اینترنت موبایل را در گوشی خود فعال کرده اید. مهم است که توجه داشته باشید که قدرت سیگنال تلفن همراه بر سرعت اتصال شما تأثیر می گذارد. استفاده از تترینگ همچنین می تواند منجر به کاهش سریع سطح باتری گوشی شما شود. اتصال بی سیم به خصوص انرژی بر است.
تلفن‌های همراه مدت‌هاست که دارای یک ویژگی مودم هستند که به شما امکان می‌دهد با استفاده از اتصال USB، دستگاه را به رایانه خود متصل کنید. این به شما امکان می دهد اتصال اینترنت تلفن همراه را از طریق یک اتصال سیمی با لپ تاپ یا سایر دستگاه های خود به اشتراک بگذارید.
وقتی از ویندوز استفاده می کنید انجام این کار آسان است. کابل USB را که برای شارژ گوشی خود استفاده می کنید به رایانه وصل کنید، سپس آن را به پورت USB گوشی وصل کنید.
در مرحله بعد، این مراحل را دنبال کنید تا دستگاه اندرویدی خود را برای اشتراک گذاری اینترنت موبایل پیکربندی کنید. ممکن است برخی از منوها بسته به دستگاه و نسخه اندرویدی که استفاده می‌کنید کمی متفاوت باشند، اما دستورالعمل‌های کلی در همه مدل‌ها یکسان است.
تنظیمات > شبکه و اینترنت > پیشرفته > نقطه اتصال و اتصال به اینترنت را باز کنید. همچنین می توانید روی اعلانی که هنگام اتصال دستگاه ظاهر می شود ضربه بزنید.
برای فعال کردن آن، روی نوار لغزنده USB Tethering ضربه بزنید. اگر خاکستری به نظر می رسد، مطمئن شوید که کابل USB به درستی در هر دو طرف وصل شده باشد.
هشدار Hotspot و Tethering ظاهر می‌شود و به شما اطلاع می‌دهد که ادامه، انتقال داده‌های موجود بین تلفن و رایانه شخصی شما را قطع می‌کند.
برای ادامه روی OK ضربه بزنید.
آیا می خواهید بدانید چگونه اینترنت موبایل را بدون کابل USB به کامپیوتر متصل کنید؟ جواب اتصال کامپیوتر به اینترنت گوشی بدون کابل استفاده از بلوتوث است. فناوری بی سیم برد کوتاه، پهنای باند کافی برای هدایت داده ها به و از تلفن شما و یک دستگاه جفت شده دارد.
هنگامی که تلفن با رایانه شما جفت شد، می توانید اتصال اینترنت تلفن همراه را به اشتراک بگذارید:
سینی سیستم ویندوز را باز کنید تا نماد بلوتوث را پیدا کنید، روی آن راست کلیک کرده و Join a Personal Area Network را انتخاب کنید.
در منوی ایجاد شده، نماد گوشی خود را پیدا کرده و روی آن کلیک راست کنید.
اتصال با استفاده از > نقطه دسترسی را انتخاب کنید.
سپس تلفن شما باید اعلانی مبنی بر فعال بودن اتصال به اینترنت با بلوتوث نمایش دهد.
سرعت: دانلود 3.5 مگابیت در ثانیه، آپلود 0.78 مگابیت در ثانیه، با میانگین پینگ 289 میلی‌ثانیه.
تأثیر باتری: استفاده زیاد از بلوتوث واقعاً به باتری شما فشار می آورد. ده دقیقه استفاده حدود 5 درصد از شارژ گوشی من را خورد.
3. چگونه اینترنت موبایل خود را به صورت بی سیم به کامپیوتر متصل کنید
ترکیب مزایای بی سیم بلوتوث با سرعت USB، اتصال تلفن شما به عنوان نقطه اتصال Wi-Fi شاید محبوب ترین گزینه اتصال به اینترنت باشد.
با استفاده از اینترنت همراه و اتصال Wi-Fi، تلفن شما یک شبکه خصوصی ایجاد می کند تا دستگاه های شما را با رمز عبور ایمن متصل کند. مطمئنا راحت ترین انتخاب است.
Win + I را فشار دهید تا تنظیمات باز شود.
به Network & Internet > Wi-Fi بروید.
روی نمایش شبکه‌های موجود کلیک کنید و برای یافتن شبکه‌ای که تلفن ایجاد کرده‌اید، مرور کنید. (همچنین می توانید این کار را با کلیک بر روی نماد اینترنت بی سیم در System Tray انجام دهید).
شبکه را انتخاب کرده و روی Connect کلیک کنید.
رمز عبور را همانطور که در تلفن خود نشان داده شده است وارد کنید (هر گونه تغییر دیگری در صورت لزوم انجام دهید) تا اتصال برقرار شود.
آیفون شما دارای یک ویژگی نقطه اتصال است که به شما برای اتصال کامپیوتر به اینترنت گوشی امکان می دهد داده های تلفن همراه خود را با هر دستگاهی به اشتراک بگذارید. در اینجا نحوه شروع استفاده از آن آمده است.
گوشی‌های هوشمند فقط به ما اجازه نمی‌دهند هر کجا که می‌رویم به اینترنت دسترسی داشته باشیم. آنها همچنین می توانند اینترنت را به دستگاه های دیگر ما نیز بیاورند. در حالی که برنامه‌های تترینگ زمانی گران بودند، افزایش اینترنت سریع تلفن همراه باعث کاهش قیمت‌ها و افزایش سرعت داده شده است.
اکنون میتوانید تقریباً از هر کجا و در هر دستگاهی کار کنید، به شرطی که اتصال سلولی داشته باشید. امروز به نحوه اشتراک‌گذاری اتصال اینترنت از آیفون خود به دستگاه‌های دیگر از طریق Wi-Fi، بلوتوث و USB قدیمی می‌پردازیم.
برای اتصال کامپیوتر به اینترنت گوشی در آیفون به Settings > Personal Hotspot بروید و کلید ضامن را روی موقعیت On برای فعال کردن هات اسپات بزنید. ممکن است این گزینه را در منوی تنظیمات پیدا نکنید، در این صورت باید طرح خود را دوباره بررسی کنید یا با شرکت مخابراتی خود تماس بگیرید.
ممکن است گزینه Set Up Personal Hotspot را ببینید که سعی می کند این ویژگی را فعال کند، اما اغلب اپراتور شما نیاز به مداخله دارد. یا ممکن است متوجه شوید که می توانید هات اسپات را فعال کنید، اما وقتی تلاش می کنید هیچ دستگاهی متصل نمی شود (یا آیفون شما در لیست شبکه ها وجود ندارد).
به Settings > Personal Hotspot در آیفون خود بروید.
در لپ تاپ یا دستگاه تلفن همراه خود، آیفون خود را در لیست شبکه های موجود پیدا کرده و آن را انتخاب کنید.
رمز عبور نمایش داده شده در صفحه آیفون خود را در قسمت Personal Hotspot وارد کرده و متصل شوید.
پس از اتصال، یک نوار آبی در بالای صفحه مشاهده خواهید کرد. برای تغییر سریع نقطه اتصال خود، روی آن ضربه بزنید.
Hotspot شخصی را در برنامه تنظیمات آیفون خود فعال کنید.
به تنظیمات > بلوتوث بروید و مطمئن شوید بلوتوث فعال است و شما قابل شناسایی هستید.
در لپ‌تاپ یا دستگاه تلفن همراه خود، سعی کنید با جستجوی دستگاه‌های بلوتوث موجود، با آیفون خود جفت شوید.
پس از جفت شدن، به تنظیمات شبکه رایانه خود بروید، جایی که باید آیفون خود را که به عنوان رابط شبکه فهرست شده است، پیدا کنید.
با فرض اینکه این تنها اتصال فعال شما باشد، کامپیوتر شما باید به طور خودکار متصل شود.
برای اتصال به هات اسپات آیفون از طریق USB (فقط لپ تاپ و رایانه):
برای اتصال کامپیوتر به اینترنت گوشی Hotspot شخصی را در قسمت تنظیمات فعال کنید.
آیفون خود را با استفاده از کابل لایتنینگ به کامپیوتر وصل کنید.
در رایانه خود، به تنظیمات شبکه خود بروید، جایی که باید آیفون خود را به عنوان رابط شبکه USB در لیست پیدا کنید (ممکن است ابتدا درایورهای ویندوز را نصب کنند).
با فرض اینکه این تنها اتصال فعال فعلی شما باشد، کامپیوتر شما باید به طور خودکار متصل شود.
Wi-Fi به طور کلی ساده ترین راه برای اتصال است، در حالی که اتصال USB قابل اعتمادترین است. من هرگز موفق نشده ام که آیفون و مک بوک پرو خود را از طریق بلوتوث به اشتراک بگذارند
با توجه به اتصال کامپیوتر به اینترنت گوشی موبایل میزان داده ای که هنگام اتصال به اینترنت استفاده می کنید واقعاً به میزان آگاهی شما از استفاده شما بستگی دارد. به‌روزرسانی‌ها و پشتیبان‌گیری‌های پس‌زمینه واقعاً می‌توانند داده‌های زیادی را جذب کنند، بنابراین برای جلوگیری از بارگیری یا آپلود زیاد، دانستن میزان تشنگی بار رایانه شما مفید است.
اگر اتصال اینترنت خود را از طریق Wi-Fi به صورت عمومی به اشتراک می گذارید، ممکن است نگران امنیت باشید.
مهمترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که دسترسی به داده های آیفون خود را به اشتراک نمی گذارید. دستگاه شما به عنوان یک گذرگاه برای دسترسی به اینترنت گسترده تر عمل می کند. حتی اگر گذرواژه نقطه اتصال خود را به شخص دیگری بدهید، به اطلاعات شخصی شما قابل دسترسی نیست.
شما همیشه می توانید با نگاهی به آیفون خود ببینید که در حال حاضر چند دستگاه متصل هستند. اگر اتصال خود را به اشتراک می گذارید، یک نوار آبی در بالای صفحه ظاهر می شود که به شما اطلاع می دهد. با خاموش کردن هات اسپات خود در تنظیمات > هات اسپات شخصی می توانید همه را بوت کنید و رمز عبور را تغییر دهید.
به خاطر داشته باشید که هر کسی که به نقطه اتصال شما دسترسی دارد می‌تواند از داده‌های شما استفاده کند، بنابراین ممکن است ارزش این را داشته باشد که از آنها بخواهید فایل‌های حجیم را دانلود نکنند یا ویدئو را پخش نکنند. می توانید با تغییر نام دستگاه خود در زیر تنظیمات > عمومی > درباره > نام، نام هات اسپات خود را تغییر دهید.
این مشکل علت خاموش بودن چراغ ADSL به دلیل برقرار نشدن ارتباط فیزیکی مودم با تجهیزات در مرکز ایجاد می‌شود، ابتدا بررسی کنید خط تلفن بوق آزاد داشته باشد، تمام کابل‌ها، سوکت‌ها و قطعات فیزیکی را بررسی کنید. خط تلفن به صورت مستقیم باید وارد پورت مودم شود. برای برطرف کردن مشکل، گوشی تلفن، دستگاه نمابر،caller id را جدا کنید و از خروجی مودم ، پورت را مستقیم به خط تلفن وصل کنید. در صورتی که لینک باز هم روشن نشد از باکس دم در چک کنید.و در نهایت اگر مشکل حل نشد با واحد پشتیبانی صفر و یک تماس بگیرید.
اگر قصد خرید اینترنت adsl را دارید بر روی لینک کلیک نمایید.
Platform-as-a-service (PaaS) شکلی از محاسبات ابری است که در آن یک پلت فرم نرم افزار کاربردی توسط طرف دیگری ارائه می شود. در ادامه به بررسی اینکه سرور ابری PaaS چیست؟ می پردازیم. با ما همراه باشید.
در درجه اول برای توسعه دهندگان و برنامه نویسان، یک PaaS به کاربر این امکان را می دهد تا برنامه های خود را بدون نیاز به ساخت و نگهداری زیرساخت یا پلت فرمی که معمولاً با فرآیند مرتبط است، توسعه، اجرا و مدیریت کند. پلتفرم‌های PaaS می‌توانند در فضای ابری یا در زیرساخت‌های داخلی اجرا شوند. برای ارائه‌های مدیریت‌شده، یک ارائه‌دهنده PaaS سخت‌افزار و نرم‌افزار را روی زیرساخت خود میزبانی می‌کند و این پلتفرم را به‌عنوان یک راه‌حل، پشته راه‌حل یا سرویس یکپارچه از طریق اتصال به اینترنت به کاربر تحویل می‌دهد.
مزایای استفاده از یک محیط سرور ابری PaaS شامل بارگذاری مسئولیت های نگهداری سرورها، به روز نگه داشتن نرم افزار زیرساخت و نیاز به راه اندازی یک پلت فرم سفارشی برای ساخت برنامه شما است. یک ارائه دهنده PaaS می تواند بستر را میزبانی کند و محیطی را برای اجرای برنامه ها فراهم کند.
تیم‌های نرم‌افزاری می‌توانند برنامه‌های خود را بدون نگرانی در مورد نگهداری و نگهداری زیرساخت‌های زیربنایی توسعه و اجرا کنند. این امر راه را برای توسعه و نوآوری بیشتر با حواس پرتی کمتر باز می کند، در حالی که میزان نصب و کدگذاری زیرساختی را نیز کاهش می دهد. PaaS همچنین امکان مقیاس پذیری و مهاجرت آسان را فراهم می کند زیرا در یک ابر وجود دارد.
سازمان هایی که محیط های PaaS را برای توسعه اپلیکیشن انتخاب می کنند، می توانند از مزایای مختلفی برخوردار شوند.
توسعه دهندگان می توانند به سیستم عامل ها، میان افزارها، چارچوب ها و سایر ابزارهای توسعه مورد نیاز خود دسترسی داشته باشند و از زبان هایی که می دانند برای کدنویسی سریع استفاده کنند.
کاهش هزینه های. قیمت‌گذاری PaaS به این معنی است که شما برای چیزی که استفاده می‌کنید، به جای سرمایه‌گذاری در مقادیر زیادی از زیرساخت‌های محاسباتی مقدماتی که ممکن است بیشتر اوقات بیکار بمانند، هزینه می‌کنید.
چرخه های توسعه اپلیکیشن را کوتاه کنید. PaaS می تواند به توسعه کمک کند
استراتژی‌های DevOps توسعه‌دهندگان و عملیات فناوری اطلاعات را گرد هم می‌آورند، بنابراین میتوانید به سرعت برنامه‌ها را از طریق تحویل مستمر توسعه و گسترش دهید.
اقدامات امنیتی را حفظ کنید. تکیه بر یک ارائه‌دهنده PaaS می‌تواند به اطمینان حاصل شود که تصمیمات مربوط به اقدامات امنیتی به شیوه‌ای یکسان مدیریت می‌شوند. سرویس‌های مبتنی بر ابر از تیم‌های بسیار ماهری بهره می‌برند که منحصراً بر امنیت تمرکز می‌کنند.
افزایش بهره وری. توسعه دهندگان می توانند به سرعت ابزارها و منابع مورد نیاز خود را از طریق قابلیت های سلف سرویس دریافت کنند. محیط‌های توسعه به‌طور خودکار فراهم می‌شوند، بنابراین تیم‌ها می‌توانند به جای مدیریت معمول زیرساخت، روی کارهایی که ارزش می‌افزاید تمرکز کنند.
شرکت‌هایی که سعی می‌کنند خود را با تغییرات سریع کسب‌وکار تطبیق دهند، ترکیبی بی‌پایان از ابزارها و استراتژی‌ها را در نظر دارند که برخی از آنها تنها تأثیر کمی دارند. با این حال، در هسته اصلی، یک اکوسیستم پلت فرم می تواند یک ابزار مرکزی باشد که از تحول به روش های معنی دار پشتیبانی می کند.
یک پلتفرم فقط در مورد فناوری نیست، بلکه افراد و فرآیندها نیز هستند. یک اکوسیستم پلت فرم شامل یک پلتفرم دیجیتال است، یک تیم پلتفرم که ایجاد و مدیریت می کند
پلتفرم به عنوان یک محصول، و جامعه پلتفرمی که به اکوسیستم پلتفرم کمک می کند تا رشد کند و هدفی پایدار را محقق کند. اگر به طور مؤثر استفاده شود، می‌تواند بار شناختی را بر کارکنان فنی که تحت فشارهای تحویل و افزایش بدهی‌های فنی هستند، کاهش دهد. و می تواند یادگیری و رفتارهای جدید را تشویق کند.
هنگام تصمیم گیری در مورد سرور ابری PaaS باید به چند نکته توجه داشته باشید:
در سرور ابری PaaS چه ویژگی هایی گنجانده شده است؟ آیا برنامه شما می تواند با موفقیت با آنها کار کند؟ همانطور که برنامه شما رشد می کند و توسعه می یابد و کاربران بیشتری را اضافه می کند، می خواهید مطمئن شوید که می توانید به راحتی با ارائه دهنده خود مقیاس بندی کنید و گزینه های مورد نیاز خود را در دسترس داشته باشید.
آیا برای زبان و چارچوبی که استفاده می کنید بهینه شده است؟ اگر نه، زمان اجرا می تواند یک مشکل باشد.
آیا ارائه دهنده تا زمانی که به آنها نیاز دارید در اطراف شما خواهد بود؟ شما می‌خواهید مطمئن شوید که ارائه‌دهنده‌تان سابقه‌ای از اعتماد و اطمینان با مشتریان خود دارد، بنابراین می‌دانید که آنها در کنار شما خواهند بود.
پیش بینی می کنید چند کاربر از برنامه شما استفاده کنند؟ هرچه تعداد کاربران بیشتر و کد خاص‌تر باشد، برنامه شما کندتر اجرا می‌شود و در صورت نیاز، مهاجرت از یک ارائه‌دهنده خدمات به سرویس‌دهنده دیگر دشوارتر خواهد بود.
سرویس به طور کلی به معنای خدماتی است که توسط شخص دوم ارائه می شود تا بتوانید روی آنچه برای شما مهمتر است تمرکز کنید، مانند کد و روابط خود با مشتریانتان. برخی از گزینه های دیگر به عنوان سرویس عبارتند از Infrastructure-as-a-Service (IaaS) و Software-as-a-Service (SaaS).
IaaS به این معنی است که یک ارائه دهنده زیرساخت را برای شما مدیریت می کند – سرورهای واقعی، شبکه، مجازی سازی و ذخیره سازی از طریق یک ابر. کاربر از طریق رابط برنامه نویسی برنامه (API) یا داشبورد دسترسی دارد و اساساً زیرساخت را اجاره می کند. کاربر مواردی مانند سیستم عامل، برنامه‌ها و میان‌افزار را مدیریت می‌کند، در حالی که ارائه‌دهنده از سخت‌افزار، شبکه، هارد دیسک، فضای ذخیره‌سازی و سرورها مراقبت می‌کند و مسئولیت مراقبت از قطعی‌ها، تعمیرات و مشکلات سخت‌افزاری را بر عهده دارد.
SaaS زمانی است که یک ارائه دهنده یک برنامه را برای شما مدیریت می کند. ارائه‌دهنده به‌روزرسانی‌های نرم‌افزار، رفع اشکال‌ها و سایر تعمیرات عمومی نرم‌افزار را مدیریت می‌کند و شما از طریق یک مرورگر وب یا API به آن متصل می‌شوید. این همچنین نیاز به نصب یک برنامه به صورت محلی بر روی هر رایانه را برطرف می کند.
مدیاتک ادعا می کند که اولین نسخه نمایشی زنده Wi-Fi 7 را ارائه کرده است و گفته است که فناوری بی سیم آینده می تواند پس از در دسترس بودن، اترنت سیمی را برای کاربردهای پهنای باند بالا به چالش بکشد. د رادامه به بررسی خبر جایگزینی وای فای 7 با اترنت می پردازیم. با ما همراه باشید.
شرکت تراشه‌های افسانه‌ای تایوانی اعلام کرد که در حال حاضر دو نسخه نمایشی Wi-Fi 7 را برای مشتریان کلیدی و همکاران صنعت به نمایش می‌گذارد تا سرعت فوق‌العاده سریع و انتقال تأخیر کم این فناوری را نشان دهد.
بر اساس استاندارد IEEE 802.11be که نسخه پیش‌نویس آن سال گذشته منتشر شد، انتظار می‌رود وای‌فای 7 سرعتی چندین برابر سریع‌تر از کیت وای‌فای 6 ارائه کند و اتصالات حداقل 30 گیگابیت بر ثانیه و احتمالاً تا 40 گیگابیت بر ثانیه را ارائه دهد.
مدیاتک افتخار می کند که این اتصالات بی سیم را جایگزین مناسبی برای شبکه های سیمی مانند اترنت می کند حتی در برنامه هایی که به توان عملیاتی بسیار بالا نیاز دارند و پیش بینی می کند که به عنوان ستون فقرات شبکه های خانگی، اداری و صنعتی استفاده شود.
درباره امکان جایگزینی وای فای 7 با اترنت آلن هسو، معاون شرکت و مدیر کل کسب و کار اتصال هوشمند مدیاتک، گفت: «راه اندازی Wi-Fi 7 اولین باری است که Wi-Fi می تواند یک جایگزین واقعی سیم/اترنت برای برنامه های کاربردی با پهنای باند فوق العاده بالا باشد.
مدیاتک ادعا می کند که فناوری Wi-Fi 7 Filogic می تواند به حداکثر سرعت تعریف شده توسط IEEE 802.11be دست یابد و گفت که نمایش آن فناوری عملیات چند پیوندی (MLO) را در حال کار نشان می دهد.
MLO چندین کانال را در باندهای فرکانسی مختلف جمع می‌کند و امکان اتصال همزمان با استفاده از رادیوهای 2.4 گیگاهرتز، 5 گیگاهرتز یا 6 گیگاهرتز را فراهم می‌کند. انتظار می رود که این قابلیت اطمینان بیشتری را ارائه دهد و به داده ها اجازه می دهد حتی اگر تداخل یا تراکم در برخی از باندها وجود داشته باشد یکپارچه جریان داشته باشند.
به گفته سیسکو، یکی دیگر از قابلیت‌های Wi-Fi 7 به نام Restricted Target Wake Point را قادر می‌سازد تا پهنای باند را برای ترافیک حساس به تأخیر ذخیره کند، که همراه با MLO به مدیران شبکه انعطاف‌پذیری را برای بهینه‌سازی عملیات از طریق استفاده مدیریت‌شده از منابع شبکه ارائه می‌دهد.
به گفته مدیاتک، وای فای 7 حتی با همان تعداد آنتن، سرعت بیشتری نسبت به وای فای 6 ارائه می دهد. این به این دلیل است که Wi-Fi 7 پهنای باند کانال را دو برابر می کند و به 320 مگاهرتز می رساند و از فناوری 4K QAM پشتیبانی می کند. انتظار می رود محصولات دارای Wi-Fi 7 در سال 2023 در بازار ظاهر شوند.
با گذشت زمان و پیشرفت سرور ابری، سازمان ها به طور فزاینده ای از دیتاسنتر داخلی دور شده اند. در عوض، آنها دیتاسنتر ابری را پذیرفته اند. در ادامه به بررسی اینکه دیتاسنتر ابری چست؟ می پردازیم. با ما همراه باشید.
یک دیتاسنتر ابری، یک دیتاسنتر سنتی اولیه را به خارج از سایت منتقل می کند. یک سازمان به جای مدیریت شخصی زیرساخت های خود، زیرساخت های مدیریت شده توسط یک شریک شخص ثالث را اجاره می کند و به منابع دیتاسنتر از طریق اینترنت دسترسی پیدا می کند. تحت این مدل، ارائه‌دهنده خدمات ابری مسئول نگهداری، به‌روزرسانی، و انجام توافق‌نامه‌های سطح خدمات (SLA) برای بخش‌هایی از پشته زیرساخت تحت کنترل مستقیم خود است. مدل مسئولیت مشترک مهاجرت از یک دیتاسنتر داخلی به یک دیتاسنتر ابری به معنای انتقال همه چیز به ابر نیست. بسیاری از شرکت‌ها دیتاسنتر ابری ترکیبی دارند که ترکیبی از اجزای دیتاسنتر داخلی و مؤلفه‌های دیتاسنتر مجازی دارند. در شکل زیر می‌بینیم که چگونه مدل‌های به‌عنوان یک سرویس، مالکیت دیتاسنتر و اجزای زیرساخت را از یک مرکز کاملاً تحت مالکیت و بهره‌برداری در محل به سمت یک مدل خدمات کالایی تغییر می‌دهند.
با این مدل‌های جدید، مسئولیت‌ها بین مشتری و ارائه‌دهنده خدمات به اشتراک گذاشته می‌شود. بسته به مدل انتخاب شده، یک سازمان ممکن است مسئول نگهداری و ایمن سازی بیشتر یا کمتر از پشته زیرساخت خود باشد. تفکیک مسئولیت ها توسط ارائه دهنده خدمات ابری در مدل های مسئولیت مشترک مشخص شده است.
منظور از دیتاسنتر ابری
اکنون تقریباً همه سازمان‌ها حداقل بخشی از زیرساخت‌های خود را در فضای ابری میزبانی می‌کنند. دلیل این امر این است که دیتاسنتر ابری مزایای زیادی نسبت به نگهداری از یک دیتاسنتر اولیه دارند. برخی از مزایا و معایب دیتاسنتر مبتنی بر ابر در مقابل دیتاسنتر داخلی عبارتند از:
در یک دیتاسنتر ابری، انعطاف‌پذیری منابع به دلیل نیاز به خرید، تهیه یا به‌روزرسانی لوازم محدود می‌شود. در فضای دیتاسنتر ابری، مشتری می‌تواند به سرعت منابع را برای برآورده کردن نیازهای کسب‌وکار بچرخاند یا حذف کند.
نگهداری از یک دیتاسنتر اولیه گران تر از یک دیتاسنتر مبتنی بر ابر است. یک سازمان بهای تمام زیرساخت های خود را در مرحله اولیه پرداخت می کند. در فضای ابری، می توان منابع را به اشتراک گذاشت و ارائه دهندگان خدمات ابری می توانند از صرفه جویی در مقیاس استفاده کنند.
قیمت دیتاسنتر ابری
در یک دیتاسنتر داخلی، یک سازمان کنترل کاملی بر زیرساخت خود دارد که می تواند خوب یا بد باشد. در فضای دیتاسنتر ابری، در دسترس بودن با توافق نامه های سطح خدمات محافظت می شود، که ممکن است تضمین های بهتری نسبت به یک سازمان در داخل ارائه دهد.
امنیت: در فضای ابری، ارائه‌دهنده خدمات ابری مسئول ایمن‌سازی بخشی از پشته زیرساخت یک سازمان است و احتمالاً در انجام این کار بیشتر تمرین می‌کند. با این حال، برخی از مشتریان ممکن است خواهان امنیت بیشتری برای دیتاسنتر مبتنی بر ابر خود باشند که به صورت بومی توسط ارائه‌دهنده خدمات ابری ارائه نشده است.
در یک دیتاسنتر اولیه، سازمان کنترل کاملی بر سیستم هایی دارد که مستقر و استفاده می کند. در فضای ابری، سازمان به چیزی که توسط ارائه دهنده خدمات ارائه می شود محدود می شود.
در یک دیتاسنتر داخلی، مقیاس پذیری منابع توسط زیرساختی که شرکت خریداری و مستقر کرده است، محدود می شود. در دیتاسنتر ابری، منابع اضافی را می توان به سرعت و به راحتی در صورت نیاز چرخاند.
مقیاس پذیری در Cloud Data Center
این واقعیت که دیتاسنتر مجازی در ابر را می توان تنها با چند کلیک ماوس فراهم کرد یا کوچک کرد، بخشی از دلیل انتقال به ابر است. در دیتاسنتر مدرن، شبکه تعریف شده با نرم افزار (SDN) جریان ترافیک را از طریق نرم افزار مدیریت می کند. زیرساخت به عنوان یک سرویس (IaaS) از ابرهای عمومی و خصوصی، کل سیستم ها را بر اساس تقاضا می چرخاند. هنگامی که برنامه های جدید مورد نیاز است، پلتفرم به عنوان سرویس (PaaS) و فناوری های کانتینر در یک لحظه در دسترس هستند.
در حالی که بسیاری از سازمان‌ها قبلاً به فضای ابری جهش کرده‌اند، سایرین کمتر مطمئن هستند. ابر چندین مزیت را ارائه می دهد، اما بسیاری از شرکت ها نگران هزینه و عدم دید، پاسخگویی و شفافیت زیرساخت ابر عمومی هستند.
در این مقاله به بررسی دیتاسنتر ابری پرداخته شد تا با توجه به مزایای و معایب آن بتوانید به نحو احسن در این مورد تصمیم گیری کرده و بهترین دیتا سنتر را انتخاب نمایید. جهت اطلاعات بیشتر نیز می توانید با متخصصان صفرویک در ارتباط باشید.
هنگامی که قصد سرمایه گذاری در میزبانی وب را دارید، ابتدا باید نیازهای کسب و کار خود را ارزیابی کنید. شما باید اطمینان حاصل کنید که محصول ارائه شده توسط یک ارائه دهنده هاست نیازهای کسب و کار شما را برآورده می کند و قیمتی متناسب با بودجه شما تعیین می کند. مهمترین چیز در هنگام ارزیابی الزامات این است که پهنای باند مناسب برای وب سایت خود را بدست آورید. در اینجا ما قصد داریم به این که پهنای باند در هاست چیست؟ بپردازیم. با ما همراه باشید.
بسیاری از شرکت های هاستینگ پهنای باند را در بسته های خود با هزینه ای مشخص ارائه می دهند. برای قضاوت در مورد کارایی پهنای باند در هاست، ابتدا باید نیاز و مفهوم را درک کنید. پهنای باند ظرفیت داده ای است که می تواند بین سایت، کاربران آن و سرورها منتقل شود. ظرفیت ارتباط بین کاربر وب سایت و سرور است. پهنای باند یا بر حسب مگابایت بر ثانیه (مگابایت در ثانیه) یا گیگابایت بر ثانیه (گیگابایت در ثانیه) بیان می شود.
به طور معمول، پهنای باند در بسته های میزبانی ماهانه محاسبه می شود. بنابراین، به عنوان مثال، یک ارائه دهنده ممکن است 1 گیگابایت پهنای باند هر ماه یا 5 گیگابایت پهنای باند برای هر ماه ارائه دهد. پهنای باند را به عنوان جاده ای در نظر بگیرید که در آن رانندگی می کنید – می توانید از یک بزرگراه زیبا و عریض بروید یا جاده باریک تری را انتخاب کنید. ظرفیت یک جاده عریض تر برای مدیریت ترافیک بیشتر از جاده باریک است. بنابراین، هر چه جاده عریض‌تر باشد، سریع‌تر حرکت می‌کنید. بنابراین، می توانید پهنای باند را یک ظرفیت (نه سرعت) در نظر بگیرید. هرچه پهنای باند بیشتر (عریض‌تر) باشد، ظرفیت انتقال داده بهتر خواهد بود و در نتیجه حجم داده‌های حمل شده بهبود می‌یابد. بنابراین، موضوع سرعت نیست، بلکه ظرفیت انتقال داده است.
اندازه پهنای باند حداکثر مقدار داده ای را که می تواند از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل شود – در یک دوره زمانی مشخص می کند. این را نباید با انتقال داده اشتباه گرفت – که کل مقدار داده ای است که در یک زمان معین (که معمولاً در یک ماه اندازه گیری می شود) منتقل می شود.
مفهوم پهنای باند در هاست
پهنای باند وب سایت به اندازه گیری حداکثر داده ای اشاره دارد که می تواند در یک زمان مشخص و معمولاً در ثانیه منتقل شود. به همین دلیل است که پهنای باند شما اغلب به صورت مگابایت یا گیگابایت “در ثانیه” بیان می شود. هر چه MBPS بالاتر باشد، داده های بیشتری به طور همزمان ارسال و دریافت می شود. برای استفاده از استعاره دیگری، اگر پهنای باند به اندازه یک لوله آب باشد، انتقال داده مقدار آبی است که از طریق لوله جریان می یابد. عرض لوله تعیین کننده سرعت جریان آب است. اگر از پهنای باند بالاتری استفاده کنید، داده (حجم) بیشتری حمل خواهد شد. بنابراین، همانطور که در بالا ذکر شد، پهنای باند صرفاً ظرفیت حمل داده است، یعنی حداکثر داده‌ای که می‌توان در هر نقطه از زمان حمل کرد.
وقتی پهنای باند در هاست برای وب سایت خود را در نظر می گیرید، باید هم وب سایت و هم بازدیدکنندگان را در نظر داشته باشید. هرچه تعداد بازدیدکنندگان وب سایت شما بیشتر باشد، اگر پهنای باند مناسبی را انتخاب نکنید، تعامل آنها با سرور شما کندتر خواهد بود.
به همین دلیل است که محاسبه پهنای باند مورد نیاز هنگام انتخاب بسته میزبانی ضروری است. اگر وب سایت شما با تعداد محدودی اسکریپت طراحی شده است یا ویدیوها، تصاویر و دانلودهای زیادی ندارد، می توانید پهنای باند کمتری را انتخاب کنید. با افزایش اندازه و خدمات وب سایت شما، پهنای باند نیز افزایش می یابد. اگر پهنای باند مناسبی در برنامه میزبانی خود نداشته باشید، بسیاری از مشتریان یا بازدیدکنندگان شما نمی‌توانند به وب‌سایت شما دسترسی داشته باشند و باعث از دست دادن ترافیک ارزشمند شما می‌شود.
برای مبتدیانی که هنوز بازدیدکنندگان زیادی ندارند، محاسبه نیاز پهنای باند در هاست غیر ضروری است. تا زمانی که پایگاه مشتری یا مخاطب شما رشد کند، نیازهای شما توسط اکثر برنامه های میزبانی اولیه برآورده می شود. با این حال، اگر به محدودیت در برنامه میزبانی فعلی خود رسیده اید و به دنبال ارتقا یا مهاجرت به یک ارائه دهنده هاست جدید هستید، محاسبه نیاز پهنای باند شما بسیار مهم می شود. در اینجا چند پارامتر وجود دارد که باید قبل از تصمیم گیری در نظر بگیرید:
نحوه تشخیص پهنای باند مورد نیاز سایت
برای محاسبه پهنای باند در هاست بررسی کنید که وب سایت شما ماهانه چند بازدیدکننده دریافت می کند. شما باید بتوانید آن اطلاعات را در گوگل آنالیتیکس یا وردپرس به راحتی پیدا کنید.
بازدیدکنندگان به طور متوسط هنگام بازدید از وب سایت شما چند صفحه را باز می کنند؟ این مو.رد برای انتخاب پهنای باند مناسب بسیار حائز اهمیت است.
می توانید از ابزاری آنلاین مانند GTMetrix یا Pingdom برای تعیین اندازه صفحات وب سایت خود استفاده کنید. تا جایی که می توانید صفحات زیادی را بررسی کنید تا تخمین شما تا حد امکان دقیق باشد.
بنابراین، نحوه بررسی میزان استفاده از پهنای باند وب سایت به یک معادله ساده خلاصه می شود – بازدیدکنندگان ماهانه خود را با میانگین بازدید از صفحه و اندازه متوسط صفحه وب ضرب کنید.
در حالت ایده آل، شما باید یک برنامه میزبانی را انتخاب کنید که (حداقل 50٪) پهنای باند بیشتری از آنچه در حال حاضر نیاز دارید ارائه دهد. این به شما فضای بسیار بیشتری برای افزودن محتوا به وب سایت خود می دهد و توانایی مدیریت افزایش ترافیک را با افزایش مخاطبان یا اجرای رویدادها و تبلیغات فصلی به شما می دهد.
بسیاری از ارائه دهندگان هاست شامل بخشی هستند که در آن می توانید میزان پهنای باندی را که در یک دوره زمانی استفاده کرده اید مشاهده کنید. بنابراین، اگر بسته میزبانی شما دارای پهنای باند محدودی است، می توانید از اطلاعات استفاده کنید تا مطمئن شوید که از محدودیت های پهنای باند خود تجاوز نمی کنید. به عنوان مثال، اگر از cPanel (یک کنترل پنل میزبانی وب) استفاده می کنید، می توانید اطلاعات پهنای باند خود را در داشبورد، در سمت چپ در قسمت «انتقال ماهانه پهنای باند» پیدا کنید.
روش دیدن میزان پهنای باند استفاده شده در cPanel
در این مقاله به بررسی پرسش پهنای باند در هاست چیست؟ پرداخته شد تا با توجه به آن بتوانید در هنگام خرید هاست و خرید سرور مجازی به نحو احسن عمل کنید. جهت اطلاعات بیشتر نیز می توانید با متخصصان صفرویک در ارتباط باشید.
حتی اگر برنامه‌ها در تعاملات آنلاین روزانه بیشتر افراد نسبت به وب‌سایت‌های سنتی بزرگتر به نظر می‌رسند، این بدان معنا نیست که قوانین اولیه ایمنی اینترنت تغییر کرده است. هکرها هنوز به دنبال اطلاعات شخصی هستند که می توانند از آنها برای دسترسی به کارت اعتباری و اطلاعات بانکی شما استفاده کنند. در ادامه به بررسی نکات ایمنی هنگام استفاده از اینترنت می پردازیم.
در اینجا نکات ایمنی هنگام استفاده از اینترنت را بررسی کنید که باید رعایت کنید تا به شما کمک کند به صورت آنلاین (و آفلاین) دچار مشکل نشوید.
شما نمی توانید از طریق یک محله خطرناک قدم بزنید – از محله های خطرناک آنلاین بازدید نکنید. مجرمان سایبری از محتوای مبهم به عنوان طعمه استفاده می کنند. آنها می‌دانند که مردم گاهی اوقات توسط محتوای مشکوک وسوسه می‌شوند و ممکن است هنگام جستجوی آن، مراقب خود باشند. دمیموند اینترنت مملو از مشکلاتی است که به سختی قابل مشاهده هستند، جایی که یک کلیک بی دقت می تواند داده های شخصی را در معرض دید قرار دهد یا دستگاه شما را با بدافزار آلوده کند. با مقاومت در برابر اصرار، حتی به هکرها فرصت نمی دهید.
هدف اصلی مجرمان سایبری فریب دادن شما به دانلود بدافزارها است – برنامه‌ها یا برنامه‌هایی که دارای بدافزار هستند یا سعی در سرقت اطلاعات دارند. این بدافزار را می توان به عنوان یک برنامه پنهان کرد: هر چیزی از یک بازی محبوب گرفته تا چیزی که ترافیک یا آب و هوا را بررسی می کند.
اهمیت دانلود ایمن
بازاریابان دوست دارند همه چیز را در مورد شما بدانند، و همچنین هکرها. هر دو می توانند از مرور شما و استفاده از رسانه های اجتماعی چیزهای زیادی بیاموزند. اما شما می توانید مسئولیت اطلاعات خود را بر عهده بگیرید. هم مرورگرهای وب و هم سیستم عامل های تلفن همراه تنظیماتی برای محافظت از حریم خصوصی شما به صورت آنلاین دارند. وب‌سایت‌های بزرگی مانند فیسبوک نیز دارای تنظیمات افزایش حریم خصوصی هستند. این تنظیمات گاهی اوقات (عمدا) به سختی یافت می شود زیرا شرکت ها اطلاعات شخصی شما را برای ارزش بازاریابی آن می خواهند. مطمئن شوید که این حفاظت های حریم خصوصی را فعال کرده اید و آنها را فعال نگه دارید.
کارفرمایان یا مشتریان بالقوه نیازی به دانستن وضعیت رابطه شخصی یا آدرس منزل شما ندارند. آنها باید در مورد تخصص و سابقه حرفه ای شما و نحوه ارتباط با شما بدانند. شما اطلاعات شخصی صرفاً شخصی را به صورت جداگانه در اختیار افراد غریبه قرار نمی دهید – آن را در اختیار میلیون ها نفر آنلاین قرار ندهید.
پسوردها یکی از بزرگترین نقاط ضعف در کل ساختار امنیت اینترنت هستند، اما در حال حاضر هیچ راهی برای دور زدن آنها وجود ندارد. و مشکل گذرواژه‌ها این است که مردم تمایل دارند رمزهای عبور آسان را برای به خاطر سپردن (مانند «رمز عبور» و «123456») انتخاب کنند، که حدس زدن آنها برای سارقان سایبری نیز آسان است. رمزهای عبور قوی را انتخاب کنید که ابهام زدایی از آنها برای مجرمان سایبری سخت تر است. نرم افزار مدیریت رمز عبور می تواند به شما در مدیریت چند رمز عبور کمک کند تا آنها را فراموش نکنید. رمز عبور قوی رمزی است که منحصر به فرد و پیچیده باشد حداقل 15 کاراکتر طول داشته باشد و حروف، اعداد و کاراکترهای خاص را با هم ترکیب کند.
اهمیت انتخاب رمز عبور قوی
هر زمان که خریدی آنلاین انجام می‌دهید، باید اطلاعات کارت اعتباری یا حساب بانکی را ارائه دهید – دقیقاً همان چیزی که مجرمان سایبری بیشتر مشتاق به دست آوردن آن هستند. این اطلاعات را فقط در اختیار سایت هایی قرار دهید که اتصالات امن و رمزگذاری شده را ارائه می کنند. همانطور که دانشگاه بوستون اشاره می کند، می توانید سایت های امن را با جستجوی آدرسی که با https شروع می شود شناسایی کنید: (S مخفف امن است) به جای http: همچنین ممکن است با یک نماد قفل در کنار نوار آدرس مشخص شوند.
همانطور که آن نامزد جوان در نیوهمپشایر متوجه شد اینترنت کلید حذف ندارد. هر نظر یا تصویری که به صورت آنلاین ارسال می‌کنید ممکن است برای همیشه آنلاین بماند زیرا حذف اصل هیچ کپی‌ای را که افراد دیگر ساخته‌اند حذف نمی‌کند. هیچ راهی برای شما وجود ندارد که بتوانید اظهاراتی را که آرزو می کردید انجام نمی دادید، «پس بگیرید» یا از شر آن سلفی شرم آور که در یک مهمانی گرفته اید خلاص شوید. چیزی را آنلاین قرار ندهید که نمی خواهید مادرتان یا کارفرمای احتمالی شما ببیند.
نرم‌افزار امنیت اینترنت نمی‌تواند در برابر هر تهدیدی محافظت کند، اما اکثر بدافزارها را شناسایی و حذف می‌کند – اگرچه باید مطمئن شوید که به روز هستند. مطمئن شوید که با به روز رسانی های سیستم عامل خود و به روز رسانی برنامه هایی که استفاده می کنید به روز باشید. آنها یک لایه حیاتی از امنیت را فراهم می کنند.
به روز نگه داشتن آنتی ویروس
در این مقاله به بررسی نکات ایمنی هنگام استفاده از اینترنت پرداخته شد تا با توجه به آن بتوانید به نحو اجحسن اینترنت خود را ایمن نمایید.
آیا برای قطع کابل آماده هستید؟ آیا همچنان کامپیوتر خود را با کابل اترنت به روتر وای فای خود وصل می کنید؟ شاید یک دسکتاپ یا لپ تاپ قدیمی بدون قابلیت Wi-Fi داشته باشید. اگر می‌خواهید از شر آن طناب‌های دست و پا گیر که شما را به یک مکان می‌بندند خلاص شوید، ما می‌توانیم کمک کنیم. روزی بود که داشتن اتصال بی سیم یک فناوری پیشرفته بود. اتصال به اینترنت با کابل شبکه یا حتی خط تلفن و مودم یک امر عادی بود. حالا کاملا برعکس است. ما اکثر رایانه ها را از طریق اتصالات بی سیم به هم وصل می کنیم، به ندرت می بینیم که کابل آبی یا زرد از پشت لپ تاپ ما اجرا شود. در حالی که هنوز دلایل معتبری برای اتصال کامپیوتر شما به کابل وجود دارد، ممکن است مطمئن نباشید که چگونه به یک اتصال بی سیم بروید. اگر هنوز از اتصال سیمی استفاده می کنید و می خواهید از شر کابل خلاص شوید، می توانید. این آسان و مقرون به صرفه است، و ما می توانیم به شما نشان دهیم که نحوه اتصال کامپیوتر به وای فای بدون کابل چگونه است.
روش اتصال کامپیوتر به وای فای بدون کابل
جدای از اینکه نمی دانید چگونه یا صرفاً وقت نمی گذارید، دلایل خوبی برای اتصال به کابل شبکه وجود دارد. با کابل اترنت، می توانید سرعت داده بسیار بالاتری دریافت کنید. اتصال مستقیم به روتر شما اغلب قابل اطمینان‌تر است و به شما امکان می‌دهد در مناطقی که Wi-Fi شما به آن دسترسی ندارد، اینترنت داشته باشید.
اعتراف می کنم: من هنوز از اتصال سیمی در لپ تاپ کارم استفاده می کنم. به عنوان یک مهندس نرم افزار، من نیاز به انتقال حجم گسترده ای از فایل ها و داده ها دارم. من همچنین دائماً در جلسات صوتی و تصویری هستم. اینترنت کابلی قابل اعتمادتر است. این کمک می کند تا اطمینان حاصل کنم که هنگام آپلود یا دانلود فایل های بزرگ، اتصال من قطع نمی شود.
گفته می شود، بی سیم بسیار راحت تر است. من یک گزینه بی‌سیم روی لپ‌تاپ کارم دارم، بنابراین می‌توانم در صورت نیاز از ایستگاه اتصال خود جدا شوم. اگر به اتاق دیگری نقل مکان کنم، گاهی اوقات ارزش دارد که سرعت و قابلیت اطمینان را فدای راحتی کنم.
قبل از قطع کابل باید به نکاتی توجه کرد. ممکن است عاقلانه باشد که سیم خود را در دسترس نگه دارید، اما بی سیم بودن را بیشتر ترجیح می دهند.
بیشتر سرعت‌های بی‌سیم امروزی به اندازه کافی برای انتقال صدا، تصویر و بیشتر داده‌ها سریع هستند. مگر اینکه اغلب مقادیر زیادی داده را انتقال دهید، ظاهراً هنگام رفتن به یک اتصال بی سیم حتی تفاوت سرعت را متوجه نخواهید شد.
گزینه اتصال کامپیوتر به وای فای بدون کابل
اگر آماده اتصال کامپیوتر به وای فای بدون کابل هستید، اینجا از کجا شروع کنید.
ابتدا به یک روتر بی سیم نیاز دارید. اگر قبلاً یکی را ندارید، قیمت ها از بسیار مقرون به صرفه تا گران قیمت متغیر است. همچنین به نوعی آداپتور Wi-Fi برای رایانه خود نیاز دارید.
سه نوع اصلی آداپتور وجود دارد: داخلی، PCI یا USB. بیایید نگاهی کوتاه به هر یک بیاندازیم.
مطمئن شوید که یک راه‌اندازی شبکه با روتر بی‌سیم در خانه، محل کار یا هر جایی که قصد استفاده از آن را دارید، دارید. نام شبکه (شناسه شبکه) و رمز عبور آن را بدانید. پس از نصب نرم افزار دستگاه و تلاش برای اتصال، به آن نیاز خواهید داشت.
بررسی سخت افزار Wi-Fi موجود
اگر مطمئن نیستید که رایانه شما از قبل سخت افزار مناسبی دارد، خواه آداپتور داخلی یا PCI باشد، همیشه می توانید بررسی کنید. در اینجا نحوه
برای اتصال کامپیوتر به وای فای بدون کابل از مراحل زیر در دستگاه ویندوز استفاده کنید:
1. Device Manager را باز کنید.
از منوی شروع یا کادر جستجو در گوشه سمت راست پایین صفحه، «مدیر دستگاه» را تایپ کنید. شما باید «مدیر دستگاه» را در لیست نتایج ببینید. روی آن کلیک کنید تا راه اندازی شود.
2. بخش Network Adapters را باز کنید.
در لیست دستگاه‌ها، «آداپتورهای شبکه» را پیدا کرده و روی آن کلیک کنید. با این کار لیستی از دستگاه های شبکه را به شما نشان می دهد.
3. به دنبال آداپتور “Wi-Fi” بگردید.
اگر آداپتور وای فای دارید، دستگاهی را خواهید دید. تصویر زیر را ببینید.
4. این تأیید می کند که شما یک نوع آداپتور Wi-Fi دارید.
برای مک از مراحل زیر استفاده کنید:
به دنبال نماد بی سیم بگردید. سریعترین راه در مک این است که نماد بی سیم را در نوار منو در بالای صفحه جستجو کنید.
از طریق صفحه اطلاعات سیستم تأیید کنید. کلید گزینه را نگه دارید، روی لوگوی اپل در نوار منو کلیک کنید و سپس روی “اطلاعات سیستم” کلیک کنید.
در تنظیمات شبکه خود به دنبال “Wi-Fi” بگردید. اگر کارت دارید، اطلاعات مربوط به آن را در اینجا نشان می دهد.
اگر یک آداپتور Wi-Fi جدید خریداری کرده اید، امیدواریم که نرم افزار نصب همراه با آن شما را متصل کند. در غیر این صورت، چند مرحله وجود دارد که می توانید برای وصل شدن انجام دهید. اگر از قبل سخت افزار مناسب را دارید، اما به دلایلی نتوانستید وصل شوید، می توانید از همین مراحل استفاده کنید.
همچنین میتوانید بررسی کنید که آیا رایانه‌تان سوئیچ، دکمه یا کلید خارجی دارد که باید آن را فشار دهید تا Wi-Fi روشن شود. اغلب نمادی مانند تصویر زیر خواهد داشت.